بررسی اثرات آلایندگی سموم کشاورسی ارگانوکلره و ارگانوفسفره در بافت خوراکی ماهیان بر امنیت غذایی و سلامت مصرف کنندگان

غذاهای دریایی یکی از منابع مهم پروتئین و ترکیبات عملکردی بسیار مهم برای سلامت انسان و بخش مهمی از رژیم غذایی در بسیاری از کشورهایست . از طرفی دیگر، غذاهای دریایی معمولا حاوی پسماندهایی از آلاینده های پایدار زیست محیطی (PEPs) مانند ترکیبات ارگانوژن من جمله آفت کش های ارگانوکلره و ارگانو فسفره می باشند. از انواع حشره کشهای الی کلره می توان گروه D.D.T و آنالوگهای آن، لیندین، آلدرین، دی آلدرین ، توفوردی، هپتاکلر، کلردان، اندوسولفان وحشره کشهای فسفره مانند دیازینون، مالاتیون نام برد . آفت کش ها عموما از طریق مازاد آب کشاورزی به رودخانه ها وارد گشته و بدین طریق وارد دریا می گردند . رژیم غذایی یکی از عوامل جذب این آلاینده ها در انسان می باشد و غذاهای دریایی، به علت میزان بالای چربی، خطر بیشتری دارند. این مواد شیمیایی چربی دوست در بافتهای چربی موجودات دریایی تجمع پیدا کرده و متعاقبا از طریق رژیم غذایی به انسان منتقل می شود و به اکوسیستم و سلامت انسان آسیب می رساند. از مهمترین مثالهای اثرات سو ناشی از مصرف ماهیان آلوده به سموم ارگانوکلره و ارگانوفسفره در انسان ، می توان به تخریب کلیه و اختلالات سیستم عصبی - محیطی و اعصاب مرکزی، سرطان های پوست ، ریه و پوکی استخوان اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

غذاهای دریایی ، آلاینده های پایدار زیست محیطی ، سمومن ارگانوکلره ، سمموم ارگانوفسفره ، رژیم غذایی