طبیعت،منبع الهام سازه های معماری

طبیعت طراحی زبردست و مهندسی چیرهدست است که هم در انتخاب فرم وشکلهای یک جسم متناسب با نیاز آن بهترینها را انتخاب میک ند و هم در انتخاب اسکلت و مکانیسمی که به آن جسم ایستایی و دوام ببخشد، ساد هترین،متناسبترین و مؤثرترین را بهکار میگیرد. جالب است که در طبیعت، فرم یک جسم و اجزای برپ ادارنده و شکلدهند ه آن به صورت متقابل، یکدیگر را تعریف میک نند. بر این اساس در اواخر قرن بیستم نیز، توسعه و پیشرفتهای تکنولوژی و پژوهشهایانجا مشده توسط برخی از معماران و مهندسان، این امکان را برای ساختن ساز ههای سبک فراهم کرد و در واقع یکی از دستاوردهای بزرگ در زمینه معماری و مهندسی، توسعه ساز ههایی با وزن کم بود که ای ن کار تنها با الهام از ساختارها و تئور یهای طبیعی ممکن میشد. بهطور کلی معماری میتواند در تقلید از طبیعت 3 رویکرد را دنبال نماید :-1 رویکرد فرمی : در این رویکرد طبیعت به صورت سمبل وارد عرصه معماری میشود. -2 رویکرد ساز هگرا : در این نگاه به اجسام طبیعی از منظر ساختاری جهت تحمل نیروها نگریستهمیشود. -3 رویکرد تکامل گرا : در این بخش الگوهایی از رشد موجودات یا ارگا نهای طبیعی وارد عرصه معماری میشود. در این نوشتار سعی شده است تا دیدگا ههایی در خصوص رویکرد دوم یعنی رویکرد ساز هگراارائه شود. نمودهای شاخص این رویکرد ساز ههای کابلی، ساز ههای بادی، ساز ههای پوست های و گنبد ژئودزیک هستند

کلیدواژه ها:

طبیعت ، ارگانیسم طبیعی ، عملکرد ، فرم ، سازه