بررسی گنبدهای نمکی جنوب ایران از دیدگاه امکان ذخیره سازی نفت و گاز

در عصر حاضر وابستگی شدید و نیاز فزاینده به منابع انرژی که به عنوان عامل اساسی رشد و توسعه فعالیتهای اقتصادی کشور محسوب می شود باعث شده تا ذخیره سازی به امری ضروری و حیاتی تبدیل شود. علی الخصوص در کشور ایران با توجه به مشترک بودن اکثر میادین نفت و گاز با کشورهای حوزه خلیج فارس و به دلیل کاهش برداشت از بخش ایرانی این حوزهها در اثر تحریم ها، ضرورت ذخیرهسازی نفت و گاز طبیعی دو چندان شده است. روش های مختلفی برای ذخیرهسازی این منابع ارزشمند وجود داردکه به طور کلی در دو گروه سطحی و زیرسطحی تقسیم بندی می گردند، اما صرفه اقتصادی و ایمنی بیشتر روشهای زیرسطحی نسبت به روش های سطحی مانند ذخیره سازی در تانکرها، سبب تمایل بیشتر کشورها برای این نوع از ذخیره سازی گردیده است. از اینرو در این مطالعه، سعی شده است تا گنبدهای نمکی جنوب ایران را که می توانند جهت سایت های ذخیره سازی زیرزمینی نفت و گاز مناسب باشند، معرفی و مورد بررسی قرار گیرند. هدف اصلی از این مطالعه انتخاب مقدماتی ساختگاه های مناسب برای احداثفضاهای زیرزمینی بزرگ به منظور ذخیره سازی نفت و گاز در گنبدهای نمکی میباشد. در این مطالعه برای پهنه بندی منطقه از روش های مبتنی بر سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده شده است. در این راستا با بررسی پارامتر های مختلف موثر بر انتخاب ساختگاه مناسب که شامل عوامل زمین شناسی، زیست محیطی و اقتصادی موجود در منطقه می باشد، لایه های اطلاعاتی مورد نیاز برای پهنه بندی تهیه و نقشه پهنه بندی منطقه از نظر مناسب بودن برای احداث فضاهای زیرزمینی بزرگ تهیه شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که از میان 68 گنبد نمکی بررسی شده در جنوب ایران، تعداد 8 گنبد نمکی مقویه، بوستانه، بند معلم، چاه مسلم، مسیجون، خائین و درماندان در بهترینشرایط برای حفر مغار زیرزمینی قرار دارند.