جداسازی و شناسایی باکتریهای بومی تجزیه کننده کادمیوم از خاکهای اطراف پتروشیمی شیراز و بررسی سنتیک رشد آن

یکی از مؤثرترین راه ها در حذف فلزات سنگین، جذب زیستی آنها از مناطق آلوده می باشد. باکتری های ساکن مناطق آلوده از راه های مختلفی به کادمیوم مقاوم شده و قادر به حذف آنها می شوند. خاک های اطراف کارخانه پتروشیمی شیراز به دلیل همجواری با زمین های کشاورزی، فاضلاب شهری و رودخانه کر متحمل آلودگی های مختلف از فلزات سنگین از جمله کادمیوم می باشد. هدف از این تحقیق جداسازی و شناسایی باکتری های مقاوم به کادمیوم و همچنین تعیین دامنه مقاومت این باکتری های بومی می باشد. در این تحقیق در طول دو فصل متوالی سال (پائیز و زمستان 1392) از خاک سه ایستگاه از اطراف پتروشیمی شیراز نمونه برداری انجام گرفت. بر اساس روش استاندارد نمونه خاک پس از عصاره گیری جهت اندازه گیری مقدار کادمیوم توسط دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی صورت گرفت. به منظور غنی سازی و جداسازی باکتری های مقاوم به کادمیوم که برای غنی سازی از محیط کشت MSM و جهت جداسازی از محیط کشت جغامد نوترینت اگار استفاده شد. شناسایی باکتری ها به وسیله تست های متداول بیوشیمیایی صورت گرفت و سینتیک رشد در غلظت های مختلف کلرید کادمیوم ارزایبی گردید، به وسیله ی مورفولوژی و تست های بیوشیمیایی باکتری هایی نظیر Entero bacter, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa Citrobacter جداسازی و شناسایی شدند. برخی باکتری ها قادر به تحمل فلز کادمیوم در غلظت های بالا بودند. باکتری های جداسازی شده مخصوصاً باکتری های Entero bacter و Pseudomonas aeruginosa کاندیدای مناسبی جهت تصفیه و حذف کادمیوم موجود در خاک های آلوده می باشد.

کلیدواژه ها:

باکتری های مقاوم به کادمیوم ، پتروشیمی شیراز ، حذف زیستی