اثر مصرف پاراکوات قبل از برداشت بر کاهش رطوبت، عملکرد و کیفیت دانه کلزا

به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف پاراکوات به عنوان ماده خشکاننده بر عملکرد و کیفت دانه کلزا، آزمایشی در سال زراعی 86-85 درموسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت بر روی چهار رقم کلزا به نام های هایولا 308 ، هایولا 401 ، هایولا 420 و RGS003 به اجرا گذاشته شد. تیمار محلول پاشی شامل پاراکوات در سه غلظت (صفر، 0/2، 0/4 و 0/8 لیتر در هکتار) بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین درصد کاهش روزانه رطوبت مربوط به تیمار 0/4 لیتر در هکتار پاراکوات و رقم هایولا 420 به میزان 3/03 درصد نسبت به شاهد (2/64 درصد) بود. تیمارهای پاراکوات بدون تاثیر سوء بر عملکرد دانه و میزان روغن دانه ها، برداشت محصول را در تمامی ارقام 5 تا 7 روز نسبت به شاهد تسریع کردند .بالاترین میانگین عملکرد دانه مربوط به تیمار 0/4 لیتر در هکتار( 2195 کیلو گرم در هکتار) در مقایسه با شاهد ( 2159 کیلو گرم در هکتار)بود. ترکیب اسید های چرب روغن تیمارهای مختلف تفاوت معنی داری با شاهد نداشتند. میانگین باقیمانده سم در غلظت های 0/4 و 0/8 پاراکوات به ترتیب 5/33 و 10/66 پی پی ام بود و کمترین آن مربوط به تیمار 0/2 لیتر در هکتار ( 2/6 پی پی ام) در رقم هایولا 308 مشاهده شد. با عنایت به اینکه تیمارهای آزمایشی هیچگونه اثر منفی بر روی عملکرد دانه و کیفیت روغن دانه کلزا نداشتند، به نظر می رسد که مصرف کلیه غلظت های پاراکوات به عنوان ماده خشکاننده برای محصول کلزا قابل توصیه می باشند.

کلیدواژه ها:

اسیدهای چرب ، باقیمانده سم ، پاراکوات ، خشکاننده ، رطوبت دانه ، عملکرد دانه و کلزا