تاثیر برخی از فرآیندهای به پروری بر خصوصیات تکنولوژیکی بذر چغندرقند

سرعت جوانه زنی بالا و سبز سریع بذر ، استقرار کامل بوته ها و ایجاد پوشش یکنواخت در سطح مزرعه ، ازعوامل مهم دستیابی به عملکرد بالا و قابل قبول در اغلب گیاهان زراعی از جمله چغندرقند می باشد. وجود بازدارنده های جوانه زنی در بذر و همچنین سختی پوسته بذر چغندرقند غالباً موجب بروز عدم یکنواختی در جوانه زنی وسطح سبز مزرعه می شود. دراین بررسی با اعمال برخی تیمارهای به پروری بذر، قبل از کاشت بر روی بذر چغندرقند، سعی گردید موجبات کاهش عوامل بازدارنده جوانه زنی و افزایش کیفیت بذر ، بهبود یکنواختی در سبز و افزایش استقرار گیاه فراهم گردد . جهت انجام آزمایش های مختلف ، از یک توده بذر منوژرم هیبرید تولید داخلی به نام رقم رسول استفاده شد. بر این اساس مقدار دو کیلوگرم بذر از این رقم تجارتی انتخاب و پس از پولیش و حذف زوائد اطراف میوه با استفاده از غربال های گرد (ø) و دراز (≠) با اندازه های مختلف ، درجه بندی شد و پس از مشخص شدن نسبت و درصد وزنی هر باند (شامل 22 باند مختلف ) در توده بذر انتخاب شده ، بذر هر باند به طور جداگانه به دو روش مختلف (با شستشو و بدون شستشوی بذر، قبل از کاشت) مورد آزمون های تعیین کیفیت قرار گرفتند و صفاتی مانند درصد جوانه زنی، درصد جوانه های غیرنرمال، سرعت جوانه زنی و یکنواختی جوانه زنی در هر باند حاصل از مرحله درجه بندی اندازه گیری شد. نتایج حاصل بیانگر این نکته بود که شستشوی بذر بیشتر از آنکه موجب افزایش درصد جوانه زنی گردد ، باعث افزایش سرعت جوانه زنی می شود و بذور شسته شده دارای سرعت جوانه زنی بالاتر بوده و سریعتر سبز می شوند. افزون بر این با افزایش تعداد پولیش از درصد جوانه های نرمال کاسته و بر درصد جوانه های غیر نرمال افزوده گردید.

کلیدواژه ها:

به پروری بذر ، چغندر قند ، فرآوری بذر ، شستشو و درجه بندی بذر ، سرعت جوانه زنی و کیفیت بذر