استفاده از شاخصهای فیزیولوژیکی جهت گزینش ژنوتیپهای متحمل به خشکی در گلرنگ

خشکی یکی از محدودیت های بزرگی است که تولید گیاهان را در سرتاسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، شناسایی ابزارهای گزینش مناسب فرآیند اصلاح گیاهان برای تحمل به خشکی را آسان می کند . در مطالعه حاضر، محتوای نسبی آب و ابعاد و تراکم روزنه جهت بررسی 15 ژنوتیپ گلرنگ بهاره تحت شرایط واجد تنش و بدون تنش خشکی بودند. قرارگیری گیاهان تحت شرایط واجد تنش خشکی منجر به کاهش قابل ملاحظه در محتوای نسبی آب وطول روزنه ها وافزایش تراکم آنها گردید. این موارد در ژنو تیپ های حساس به طور قابل ملاحظه ای با افت عملکرد همراه بود. نتایج این مطالعه نشان داد که ژنوتیپ های PI-250537،Dincer و سینا عملکرد بهتری در مقابله با کمبود آب نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

پارامتر های فیزیولوژیک ، ژنوتیپ ، تحمل به خشکی و گلرنگ