بررسی نقش هورمون ها در کال زایی وباززایی ارقام برنج (Oryza sativa L.) در کشت بساک

کشت بساک یکی از تکنیک های مهم کشت بافت می باشد. در این راستا تعیین ترکیب هورمونی مناسب به منظور افزایش قدرت کالوس زایی بساک ها و باززایی گیاهچه ها در محیط کشت از اهمیت زیادی برخوردار است.در این تحقیق از محیط کشت L8 با ترکیب هورمونی 3/5mgl^-1NAA + 0/5mgl^1 2-4-D + 2mg^-1KIN و محیط کشت Fj4 با ترکیب هورمونی 2/5mgl^-1 NAA + 0/5mgl^-1 2-4-D + 0/5mgl^-1 KIN ، محیط کشت G1 با ترکیب هورمونی 2mgl^-1 NAA + 0/75mgl^-1 2-4-D + 2/5mgl^-1 KIN و محیط کشت N6 با ترکیب 2mgl^-1 NAA+ 0/5mgl^-1 2-4-D جهت کالوس زایی در ارقام والدینی و هیبریدهای موردنظر استفاده گردید. همچنین برای باززائی کالوس های حاصل از کشت بساک از سه محیط کشت، با غلظت ها ی هورمونی 1mgl^-1 NAA+ 4mgl^-1 KIN (محیط کشت M5) و 1mgl^-1 NAA+ 16mgl^-1 KIN (محیط کشت M7) و 1mgl^-1 KIN و 1mgl^-1 NAA+ 1mgl^-1 BAP در محیط کشت SK11 گردید. برای بررسی قدرت کال زائی بساک هیبریدها و واریته های والدینی در 4 تکرار و در قالب طرح کاملا تصادفی در محیط های کشت فوق مورد بررسی قرارگرفت و تفاوت معنی داری درسطح یک درصد مشاهده شد. بر اساس مقایسه میانگین ها بیشترین مقدار کالوس زایی مربوط به محیط های کشت FJ4 ا (0/5mgl^-1 NAA ) و N6 ا (2mgl^-1 2-4-D ) بود . همچنین بیشترین درصد باززائی مربوط به محیط باززائی (SK11) 1mg^-1 KIN با 20/2 درصد گیاهچه سبز بود . این موضوع بیانگر این نکته است که غلظت بالای کینتین در محیط کشت، تأثیر منفی بر باززائی گیاه سبز داشته است.

کلیدواژه ها:

هورمون ، کالوس و کشت بساک