مطالعه صفات مورفوفیزیولوژیکی عدس (lens culinaris Medik) و رابطه آن ها با عملکرد در شرایط تنش و بدون تنش خشکی

در این تحقیق, ٢٠ ژنوتیپ عدس از نظر عملکرد و برخی صفات مرفوفیزیولوژیکی در یک طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تک رار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان براساس ۱۸ صفت مورد بررسی و مقایسه قرارگرفتند . عامل اصلی شامل دو سطح ر ژیم آبیاری ، با تنش رطوبتی و بدون تنش رطوبتی و عامل فرعی شامل ٢٠ ژنوتیپ عدس بود . نتایج تجزیه واریانس ومقایسه میانگین ها نشان داد که بین دو ر ژیم آبیاری بجز شاخص برداشت در بقیه صفات اختلاف معنی داری وجود دارد. بین ژنوتیپ ها از لحاظ تمامی صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی داری مشاهده گردید . اثر متقابل ژنوتیپ و ر ژیم آبیاری بغیر از صفات وزن صد دانه ، تعداد شاخه های فرعی اولیه، عملکرد دانه، محتوای نسبی آب برگ و عرض بوته ، در بقیه صفات اختلاف معنی داربود. نتایج حاصل از بررسی درصد تغییرات صفات در اثر تنش خشکی نشان داد که بیشترین آسیب ناشی از تنش خش کی مربوط به صفت سطح برگ و کمترین آن مربوط به تعداد روز تا ٥٠ % گلدهی می باشد. مطالعه همبستگی میانگین داده های حاصل از دو محیط تنش و بدون تنش خشکی نشان داد که در درجه اول شاخص برداشت و در درجه دوم محتوای نسبی آب برگ و تعداد غلاف در بوته و عمل کرد بیولو ژیک از صفات مهمی هستند که با عملکرد دانه در ارتباط می باشند. تجزیه رگرسیون گام به گام بر اساسمیانگین داده ها نیز نشان داد که صفات شاخص برداشت به همراه عملکرد بیولو ژیک بخش اعظم تغییرات کل عملکرد را به خود اختصاص داده اند.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، عدس ، صفات مرفوفیزیولوژیکی