بررسی شاخص های فیزیولوژیک رشد تحت تاثیر تاریخ کاشت در کشت تابستانه آفتابگردان

ایران یکی از کشورهای عمده روغن نباتی در جهان است با توجه به این موضوع تولید دانه های روغنی در داخل کشور از اهمیت خاصی برخوردار است. آفتابگردان یکی از د انه های روغنی است که به دلیل داشتن بیش از ٤٥ درصد روغن با کیفیت بالا و نیز سازگاری با شرایط اقلیمی مختلف می تواند در تامین روغن مورد نیا ز ک شور نقش مهمی داشته باشد . بررسی و تعیین تاریخ کشت و رقم مناسب برای کشت تابستانه آفتابگردان پس از محصولاتی که برداشت آن ها از نیمه دوم خرداد شروع می شود بسیار حائز اهمیت است . به همین منظور آزمایشی بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی ، اثر تاریخ کاشت به عنوان فا کتور اصلی (اول تا سی ام تیر ماه به فاصله 10 روز) و رقم به عنوان فا کتور فرعی (هیبرید های آذرگل، آل استار، شفق، و CMS26×R103) بر عمل کرد دانه و شاخص های فیزیولو ژیک رشد در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسلام آباد انجام گرفت . تجزیه واریانس داد ه ها نشان داد که اثر تاریخ کاشت بر شاخص سطح برگ و عملکرد ماده خشک در سطح اختلاف ٥ درصد معنی دار بود . اثر متقا بل تاریخ کاشت و رقم در مورد، شاخص سطح برگ، عملکرد ماده خشک در سطح احتمال ٥ درصد معنی دار بود. در مقایسه ارقام و تاریخ های کاشت، شاخص های رشد گیاهی مثل وزن خشک کل، شاخص سطح برگ، سرعت رشد گیاه، سرعت جذب خالص و سرعت رشد نسبی، همواره هیبرید آذرگل در کلیه تاریخ های کاشت برتر از سایر تیمارها بود همچنین در تمام ارقام تاریخ کاشت اول از نظر صفات فوق برتر از سایر تاریخ های کاشت بود.

کلیدواژه ها:

شاخص های فیزیولوژیک ، تاریخ کاشت ، ارقام آفتابگردان