تجزیه اثرات اصلی افزایشی و اثرات متقابل ضرب پذیر در ژئوتیپ های جو لخت ( .Hordeum vulgare L.)

به منظور تعیین میزان پایداری عملکرد و سازگاری ژنوتیپ ها ی جولخت، ۲۰ ژنوتیپ دریافتی از مراکز تحقیقاتی بین المللی در شش مکان مختلف به مدت دو سال (83-1381) مورد ارزیابی قرارگرفت و داده های حاصل از عملکرد از طریق روش AMMI بررسی شد . نتایج حاصل نشان داده که اثرات اصلی یا افزایش ژنوتیپ و محیط و نیز اثرات متقابل ضرب پذ یر ژنوتیپ × محیط معنی دار بود که بیانگر سازگاری ژنوتیپ ها با محیط های خاص بود . به منظور تعیین پایداری ژنوتیپ ها در روش امی از دو پارامتر SIPC4 و EV4 استفاده شد ، ضمن این که جهت شناسایی ژنوتیپ های سازگار با محیط های خاص روش بای پلات به کار برده شد . نتایج حاکی از آن بودکه ژنوتیپ ها ی آی سی ان بی 369-93 ، آللی /4/مولا3 و اس بی 91925 (7) با داشتن کمترین مقدار اثرمتقابل در هر دو پارامتر پایدارترین و ژنوتیپ ها ی آی سی ان بی اف 653-8 ، کوندور – بی ای آر/4/ و ایی اچ وای تی ام 1-80 با بیشترین اثرمتقابل در پارامتر SIPC4 و ژنوتیپ های آی سی ان بی 328-93، کوندور – بی ای آر/4/وگلوریا با بیشترین اثرمتقابل درپارامتر EV4 ناپایدارترین ژنوتیپ ها بودند . ژنوتیپ ها ی آی سی ان بی اف 582-8 ، گلوریا و اس بی 1925 (13) برای ایستگاه کرج و ژنوتیپ های آللی /4/مولا (3) و اس بی 91488 برای ایستگاه اصفهان مناسب تشخیص داده شوند.

کلیدواژه ها:

جولخت ، ژنوتیپ ، پایداری ، امی ، بای پلات