ارزیابی همبستگی صفات کمی با عملکرد دانه ژنوتیپ های پیشرفته گندم نان در خرم آباد

به منظور منظور بررسی نقش صفات مختلف بر عمل کرد و ارتباط آن ها با یکدیگر تعداد ٢٠ ژنوتیپ گندم معمولی با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار برای مدت دو سال (83-1381) مورد ارزیابی قرار گرفتند . صفات مورد مطالعه شامل عملکرد دانه ، شاخص برداشت ، بیوماس، تعداد دانه وسنبله در متر مربع وتعداد دانهدر سنبله بودند . صفات اندازه گیری شده در پایان سال دوم مورد تجزیه واریانس مر کب قرار گرفتند . نتایج دوساله آزمایش نشان داد که بین سال های آزمایش به جزء برای بیوماس برای بقیه صفات در سطح ١% و بین ژنوتیپ از نظر صفات وزن هزار دانه ، شاخص برداشت ، تعداد دانه در متر مربع وتعداد دانه در سنبله در سطح ١% تفاوت معنی داری وجود داشت. بین اثرات متقابل به جزء برای صفات عمل کرد دانه و وزن هزار دانه برای بقیه صفات تفاوت معنی داری مشاهده گردید . بیشترین عملکرد از ژنوتیپ شماره یک با متوسط تولید 7/797 تن در در هکتار به دست آمد . بین عملکرد دانه با شاخص برداشت (**0/514=r)، بیوماس (**0/535=r)، تعداد دانه در متر مربع (**0/828=r) و تعداد دانه در سنبله (**0/223-=r) و بین شاخص برداشت با بیوماس (**0/427-=r)، تعداد سنبله در متر مربع (**0/399=r)، تعداد دانه در متر مربع (**0/573=r)، وزن هزار دانه (**0/28-=r) و بین وزن هزار دانه با تعداد سنبله در متر مربع (**0/373-=r) و تعداد دانه در سنبله (*0/223-=r)، بین تعداد سنبله در متر مربع با تعداد دانه در متر مربع (**0/825=r) وتعداد دانه در سنبله (**0/568-=r) همبستگی معنی داری مشاهده گردید . جمع بندی نتایج دو ساله آزمایش نشان داد که بین اجزا عمل کرد همبستگی منفی وجود دارد وصفات تعداد دانه وسنبله در متر مربع نقش مهمی درافزایش عملکرد دانه دارند.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ پیشرفته ، صفات کمی ، گندم نان ، همبستگی