ارزیابی عملکرد پارکهای علم و فناوری در بعد پیامدهای حضور پارک در منطقه

پار کهای علم و فناوری سازمانهایی هستند که باعث ایجاد ارتباط میان دانشگاه و صنعت می شوند و هدف آنها ترویج فرهنگ نوآوری در شرکت های وابسته و مؤسسات دانش بنیان است. با توجه به افزایش تعداد پارکهای علمی در کشورهای صنعتی و در حال توسعه موضوع اندازه گیری عملکرد پارکهای علم در اولویت کاری دست اندرکاران و دانشگاهیان قرار گرفته است. در این پژوهش، به ارزیابی عملکرد پارک های ایرانی عضو IASP بر اساس معیار پیامدهای حضور پارک در منطقه می پردازیم. معیارهای عملکردی مورد استفاده شامل شبکه سازی، قراردادها و همکاری های منعقد شده بین آزمایشگاه های پارک و شرکت های ناحیه، محصولات و فرایندهای جدید به کارگرفته شده در شرکت های ناحیه که از طریق پارک ایجاد شده اند، تعداد شرکت های ایجاد شده از طریق همکاری با پارک در برنامه های صنعتی سازی مجدد نواحی صنعتی متروک، تعداد کارکنان استخدام شده در شرکت های ایجاد شده از طریق همکاری با پارک، بهبودهای محیطی انجام شده از طریق همکاری با آزمایشگاه های پارک می باشد. در این پژوهش، این معیارها با توجه به شرایط پارک های ایرانی بومی سازی می شوند. فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی برای تعیین وزن نسبی معیارهای ارزیابی و تاپسیس فازی برای رتبه بندی پارک ها استفاده می شود. رتبه عملکرد پار کهای علم و فناوری 13 گانه به شکل زیر به دست آمد: پارک علم و فناوری اصفهان> فارس> خراسان> دانشگاه تهران> اراک> خلیج فارس> پردیس> آذربایجان شرقی> یزد> گیلان> کرمان>همدان >کرمانشاه.

کلیدواژه ها:

پارک علم و فناوری ، ارزیابی عملکرد ، .FAHP ، FTOPSIS