مقایسه عملکرد مدل برنامه ریزی ژنتیک و ماشین بردارپشتیبان به منظور تخمین بارمعلق رودخانه سیمینه رود میاندوآب

برآورد صحیح باررسوبی درطرح های آبی بسیارحائز اهمیت است رسوبگذاری درمخازن سدها و کاهش حجم مفید آنها تغییر مسیر رودخانه به دلیل رسوبگذاری دربسترآنها و اثرات منفی درظرفیت آبگذری کانالها و تاسیسات انتقال آب تغییرکیفیت آب به لحاظ مصارف شرب و کشاورزی ازجمله مشکلات ناشی ازاین پدیده است لذا ارایه راهکاری مناسب جهت برآورد دقیق بارمعلق رودخانه ها بسیارسودمند است هدف ازاین تحقیق بررسی و مقایسه عملکرد مدل برنامه ریزی ژنتیک و ماشین بردارپشتیبان به منظور تخمین بارمعلق رودخانه سیمینه رود بودها ست و جهت برآورد میزان بارمعلق رودخانه سیمینه رود ازآمارایستگاه هیدرومتری داشبند واقع درحوضه آبریز سیمینه رود که دارای طول دوره آماری نسبتا طولانی سال آبی 1343-44 لغایت 90-89 واقع دراستان آذربایجان غربی مورداستفاده قرارگرفت اگرچه دردهه اخیر تحقیقات متنوعی درخصوص کاربرد مدلهای هیدرولوژیکی مختلف رایانه ای بابرتری دقت نسبت به مدلهای روابط تجربی ارایه شده است ولی بدلیل غیرصریح بودن آها درعمل بطور مناسب توسعه نیافته است درتحقیق حاضر رابطه صریح ریاضی با استفاده ازبرنامه ریزی ژنتیک برای تخمین بارمعلق رودخانه ها ارایه شده است و درمدلهای مورداستفاده برای تخمین بارمعلق رودخانه ازداده های بارمعلق ماهانه پیشین با تاخیر زمانی درمقیاس ماه درنظر گرفته شده است که بااستفاده ازنرم افزار SPSS بهترین ترکیب ازمیان مدلهای ارایه شده با 11نوع داده متفاوت مورداستفاده و با یک فرایند آموزش عمل تخمین انجام گرفت نتایج با داده های مشاهداتی توسط معیارهای جذرمیانگین مربعات خطا RMSE و ضریب تعیین R2 برای ارزیابی دقت مدلها مورد بررسی و مقایسه قرارگرفت نتایج حاصله حاکی ازدقت و کارایی بالایی مدل برنامه ریزی ژنتیک درمقایسه بامدل ماشین بردارپشتیبان برای تخمین میزان بارمعلق دراین حوضه آبریزسیمینه رود میباشد

کلیدواژه ها:

بارمعلق ، تخمین ، برنامه ریزی ژنتیک ، ماشین بردارپشتیبان ، سیمینه رود