مخاطرات زیست محیطی خلیج فرس در اثر فلزات سنگین و هیدروکربنهای نفتی

خلیج فارس درای نیمه بسته و کم عمقی است که تنها از طریق تنگه هرمزی با اقیانوس هند در ارتباط بوده و تبادل آبی آن با اقیانوس به اندازه کافی نمی باشد. خلیج فارس به دلیل برخورداری از محیط دریایی نسبتا وسیع ، از دیرباز از نقطه نظر اقتصادی مورد توجه بوده است. این منطقه از لحاظ ذخایر انرژی فسیلی، حمل و نقل کالا، تردد کشتیهای نفتکش، ماهیگیری، صید میگو، محل زندگی پرندگان مهاجر و بومی، جنگلهای حرا، علفهای دریایی، صخره های مرجانی و ... بسیار غنی بوده و یکی از مناطق بزرگ و مهم جهان محسوب می شود. متاسفانه در اثر عملیات استخراج نفت ، تردد نفتکش، تخلیه فاضلاب و مواد زائد جامد شهری و صنعتی، عملیات توسعه و لایروبی سواحل و بنادر، تخلیه سموم و کودهای کشاورزی و سایر عوامل به شدت به فلزات سنگین و هیدروکربنهای نفتی آلود شده است. در این تحقیق ، میزان و نحوه پراکنش فلزات سنگین در آب، و بافت ماهیان کلیه سواحل خلیج فارس(سواحل ایرانی و عربی) مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. بر اساس مطالعات به انجام رسیده،کشورهای عربی منطقه، الگوهای نسبتا کاملی در موارد فوق را تهیه نموده اند اما متاسفانه در مورد ایران، کمبود شدید آمار و اطلاعات جهت ترسیم سیمای شفاف سواحل، کاملا مشهود است .

کلیدواژه ها:

خلیج فارس ، محیط زیست ، فلزات سنگین ، هیدروکربنهای نفتی ، آب ، رسوب ، آبزیان