بررسی آزمایشگاهی تغییرات شاخص کاویتاسیون در سرریز اوجی با قوس در پلان و همگرایی دیواره های سرریز

پدیده کاویناسیون یکی از شایع ترین و مخرب ترین عوامل خرابی سازه سرریز به شمار می رود برای بررسی پدیده کاویناسیون روش های مختلفی از جمله شاخص کاویناسیون وجود دارد، در این روش چنانچه شاخص کاویناسیون بیشتر از شاخص بحرانی کاویناسیون باشد در سرریز خطر این پدیده ناچیز و تا حدی منتنفی می باشد تحقیق حاضر به بررسی مدل فیزیکی سرریز اوجی با قوی در پلان و زاویه تقرب دیواره های سرریز به سمت پایین دست با مقیاس 50:1 پرداخته شده است اندازه گیری پارامترهای موثر در رابطه شاخص کاویناسیون در سراسر بدنه سرریز و به ازای 10 دبی مختلف بین 25% تا 150% دبی طراحی انجام شد با افزایش دبی مقدار شاخص کاویتاسیون در تاج و شوت کاهش و در پنجه افزایش مشاهده گردیده با بررسی نتایج آزمایشگاهی و حداقل شاخص کاویتاسیون 1.95 احتمال وجود خطر کاویتاسیون در این سرریز منتنفی گردید

کلیدواژه ها:

سرریزاوجی ، کاویتاسیون ، قوس درپلان ، زاویه تقرب