اولویت بندی مناطق روستایی به لحاظ توسعه یافتگی با استفاده از روش اسکالوگرام هنس مولر (مورد روستاهای بخش مرکزی شهرستان باغملک)

برای برنامه ریزی و یا به عبارت دیگر تعیین یک نظم سکونتگاهی خصوصا در ارائه خدمات لازم است که سطح بندی از شرایط نظام سکونتگاهی صورت گیرد تا این سطح بندی مبنایی برای تحلیل های عادی وخدمات دهی باشد .یکی از روش های مفید در این زمینه روش اسکالوگرام هنس مولر است. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق روستاهای بخش مرکزی شهرستان باغملک در استان خوزستان می باشد. هدف از مطالعه حاضر سطح بندی روستاهای مورد تحقیق به لحاظ توسعه یافتگی است. پژوهش زیر از نوع کاربردی است که با توجه به موضوع تحقیق، حوضه مطالعات و مسائل آن، برای تکمیل اطلاعات لازمه، با ترکیب روش های توصییی - تحلیلی و پیمایشی و بهره گیری از روش اسکالوگرام هنس مولر، اقدام به جمع آوری اطلاعات و تجزیه تحلیل آنها نموده است . جامعه آماری ده روستا و شاخص های مورد استفاده 5 شاخص می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهدروستاهای ابولعباس، بارانگرد و تمبی به ترتیب از بیشترین میزان توسعه یافتگی و روستاهای شاهرازن، مال آقا و بیدستان ازکمترین میزان توسعه یافتگی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، توسعه روستایی ، اسکالوگرام هنس مولر ، باغملک