مطالعه و بررسی روشهای حذف آلودگی نفتی در سواحل خلیج فارس

مطالعات بسیاری در مورد تجزیه بیولوژیکی نفتی انجام شده است. هیدروکربنهای مورد نظر بوسیله میکروارگانیسم های موجود در خاک تجزیه می شوند. خاک شامل جمعیت میکروبی مناسب است که می تواند هیدروکربنها را به عنوان منابع کربن و انر»ی به مصرف رساند. میکروبهایی که قابلیت اکسیداسیون هیدروکربنها را دارند در محیطهای آبی شامل آب دریا می باشند و در مطالعه انجام شده تجزیه بیولوژیکی محصولات جانبی مختلف نفتی نظیر دکان، بنزین، پارافین و نفتالین در محیط ارلن و آزمایشگاهی انجام شده است. محیط کشت مورد استفاده در تجزیه باکتریهای نفت مدنظر بوده که در این راستا Pesudomonas alcaligenes از آب دریا استخراج می گردد. اثر نوترینت های معدنی نظیر NH4Cl E KNO3 E NH4NO3 و منابع آلی نظیر اوره در تجزیه بیولوژیکی نفت درون دریا بوسیله روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شده است و همچنین COD(اکسیژن مورد نیاز شیمیایی) نیز بدست آمده است. نتایج حاضر نشان می دهند که در حضور هیدروکربنهای با وزن مولکولی کم نظیر دکان، میکرارگانیسم در تجزیه بیولو»یکی ناتوان بوده و این ممکن است که به لحاظ اثر بزندارندگی سوسترا باشد. هیدرو کربنهای با زنجیره بلندتر نظیر پارافین و پلی آروماتیکها نظیر نفتالین بوسیله میکروارگانیسمها بهتر تجزیه می شوند. در نوتریت غنی در محیط کشت باکتریایی شامل نوترینتهای معدنی در آب دریا، کاهش 95% COD در مقایسه با 25% عدم حضور نوترینتها مشاهده شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی نفتی ، خلیج فارس ، تجزیه بیولوژیکی ، سودوموناس آلکالیجنس