سازوکار ضمانت: ابزار کارآمد تأمین مالی فناوری و نوآوری (مورد پژوهی اتحادیه اروپا)

یکی از اصلی ترین و کلیدی ترین فعالیت ها و نقش های تعریف شده در نظام نوآوری، سیاست گذاری و قاعده گذاری است. از طرفی براساس مطالعات متعدد صورت گرفته بر روی شرکتهای دانش بنیان بزرگترین مشکل این شرکتها به خصوص در مراحل رشد اولیه دسترسی آنها به منابع مالی میباشد بر این اساس، نقش سیاست گذاران در رفع این مشکل بسیار حائز اهمیت است. در یکی از این اقدامات، طی تحقیق به عمل آمده در کمیسیون اروپا در سال 2000 مشخص گردید که هزینه های تحقیق و توسعه در کشورهای اروپایی حدود 1/9 درصد از تولید ناخالص داخلی بوده حال آنکه این میزان در ژاپن و ایالات متحده به ترتیب 2/9 و 2/6 درصد بوده است. لذا آسیب شناسی این مسأله به عنوان یکی از چالش های کلیدی پیش روی این اتحادیه در دستور کار قرار گرفت و پس از بررسی های کارشناسی، طرحی جامع با هدف تبدیل اروپا به پویاترین اقتصاد مبتنی بر دانش در جهان به تصویب شورای اتحادیه اروپا رسید که عمده تمرکز آن بر تبیین و به کارگیری سازوکار تضمین (تضمین وام و تضمین سرمایه) میباشد. مطالعه تجربه استفاده از سیاست های مبتنی بر ضمانت در کشورهای منتخب اروپا نشان میدهد که این سیاست ها به دلیل ماهیت غیرمستقیم آن، نقش بهسزایی در رفع مشکلات تأمین مالی شرکتهای دانش بنیان داشته است و در عین حال مشکلات سیاست ها و دخالت های مستقیم دولتی را ندارد.

کلیدواژه ها:

سازوکار ضمانت ، تضمین وام ، تضمین سرمایه ، نظام نوآوری ، سیاست گذاری