شناخت پتانسیل های گردشگری منطقه آبگرم لاویج در استان مازندران با روش SWOT

ویژگی های اقلیمی،توپوگرافی،شرایط کم نظیر اکوسیستمی،پوشش مرتعی وبخصوص آبهای گرم،از جاذبه های گردشگری منطقه بشمار می روند.دراین تحقیق،پرسش این است که پتانسیل ها ومحدودیت های توسعه گردشگری منطقه لاویج کدام است وچه راهبردها وراهکارهایی برای توسعه گردشگری که به توسعه منطقه منجر شود،وجود دارد؟مقاله حاضر،شناخت پتانسیل های گردشگری منطقه آبگرم لاویج در استان مازندران بااستفاده از روشSWOT است.دراین مدل،ارزیابی کننده نقاط قوت،ضعف،فرصت،تهدید بهترین راهبرد برای فرایند برنامه ریزی راهبردی طبیعت گردی محسوب می شوند.روش جمع آوری داده ها وتحلیل اطلاعات مورد نیاز بیشتر اسنادی،تحلیلی وپیمایشی است.نتایج حاصل،بیانگر آن است که فصل تابستان،بخصوص مرداد ماه وشهریور ماه دراین منطقه باداشتن شرایط محیطی خنک و درشرایط بیوکلیمایی تحریک ملایم،بهترین نقاط قوت برای گردشگری محسوب می شود.برودت سرما درفصل زمستان،نبود مکان(اقامتی در فصل زمستان ونبود پارکینگ،از نقاط ضعف منطقه بشمار می رود.همچنین مهمترین عامل جذب پردشگری درمنطقه لاویج،در درجه اول عوامل محیطی،ازقبیل چشم انداز مناسب طبیعی وآب وهوای خنک از ماه اردیبهشت تاآخر آبان ودر درجه دوم آبهای گرم است.راهکارهای این پژوهش می تواند در بهینه سازی وضع موجود وساماندهی طبیعت گردی در این منطقه موثر باشد.

کلیدواژه ها:

عوامل محیطی ، گردشگری ، منطقه لاویج ، مدل SWOT