تحلیلی برمکان یابی مراکز آموزشی با رویکرد برنامه ریزی کاربری زمین (مطالعه موردی مدرسه ابتدائی شهید بهشتی شبستر)

با رشد شهرنشینی، حجم تقاضا برای خدمات و کالاهای عمومی نیز افزایش می یابد. ولی به علت ساختار اقتصادی -سیاسی خاص همواره سرعت پاسخگویی به نیازها از سرعت رشد نیازها کمتر بوده است. در میان کاربر ی های پرتقاضا، کاربری های آموزشی درپاسخگویی به نیازهای جمعیت دانش آموزی با مشکلات زیادی مواجه اند. مکان یابی از پرکاربردترین تصمیم گیری های مکانی است که تحت تأثیر بسیاری از عوامل زیست محیطی می تواند قرار بگیرد. هدف از مکان یابی، یافتن مجموعه ای از گزینه های مکانی مناسب برای یک کاربرد خاص است. مسئله مکان یابی یک مسئله تصمیم گیری چند معیاره است.در مکان یابی محل کاربری های آموزشی بطور کلی باید دو نوع معیار: عمومی و اختصاصی را در نظر گرفت. معیار عمومی مانند سازگاری، کارائی، ایمنی و آسایش و نیز معیار اختصاصی مانند شرایط استقرار، جمعیت زیرپوشش و غیره می باشد. اگر اینمعیارها بطور کامل محقق نیابند کاربری های آموزشی مطلوب نخواهند بود. لذا به جهت اطمینان از رعایت معیارهای مورد نظر، دراین تحقیق به ارزیابی کاربری آموزشی پرداخته شده است. به همین جهت میزان انطباق معیارهای مذکور با ماتریسهای سازگاری، مطلوبیت، ظرفیت و وابستگی برای مدرسه ابتدایی شهید بهشتی شبستر مورد ارزیابی قرار گرفته شدو نتایج حاصله مناسب بودن مکان و معیارها را برای محل مورد بررسی نشان می دهد. ارزیابی معیارهای مکانیابی مدرسه ی ابتدائی شهید بهشتی شبستر بهاین روش حاکی از 87 درصد سازگاری، 92 درصد مطلوبیت ، 83 درصد کاملاً متناسب در ماتریس ظرفیت و 78 درصد کاملاً مناسب در ماتریس وابستگی را بیان می دارد

کلیدواژه ها:

کاربری آموزشی ، مدارس ، مکان یابی ، ارزیابی ، معیار ، سازگاری ، مطلوبیت ، ظرفیت ، وابستگی ، ماتریس