تحلیلی بر نظریه شهرسازی اسلامی ابراهیم

شهر اسلامی تجسم کالبدی- فضایی از یک انگاره است که گستره ای به پهنای یک ایدئولوژی دارد. این ایدئولوژی که برپایه یکسری مفاهیم منطقی وبخردانه و در انطباق با اصول تاسیس یک بهشت زمینی ومدینه فاضله قرار دارد همواره الگوهایی را در راهزندگی بهتر انسان ها و ایجاد جامعه ای که همه در رسیدن به کمال در آن سهم مساوی داشته باشند ارائه نموده است.مبحث شهر اسلامی همیشه دغدغه متفکران اسلامی و حتی شرق شناسان نیز بوده وآن ها هم در مواردی سعی در الهام گرفتن از انگاره های آن بوده اند به طوری که کتاب های زیادی توسط عالمان این دو نحله نوشته شده است. داده های مورد نیاز دراین تحقیق به روشاسنادی گردآوری شده اند. در این مقاله به بررسی منابع مختلف و غور در آن ها به باز اندیشی مبحث شهر اسلامی بامحوریت نظریه شهرسازی اسلامی دکتر لیلا علی ابراهیم پرداخته تا توانمندی های بیشتر این انگاره بر همگان مبرهن شود. نتایج تحقیق نشان میدهد که مدل ابراهیم با تاکید مجدد وی بر نقش عامل مذهب می تواند موجب تقویت این اندیشه شود که تنها رویکرد برون رفت ازوضعیت نابسامان شهرهای اسلامی بازگشت به شهر اصیل اسلامی مبتنی بر قرآن و سنت و تلفیق آن با شرایط و الزامات زندگی امروزی می باشد

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، اجتماع مسلمانان ، نظریه ابراهیم ، فضای کالبدی