مولفه های محیطی تاثیرگذار در ارتقاء تعاملات اجتماعی در محلات مسکونی معاصر بارویکرد به فرهنگ ایرانی- اسلامی

امروزه افزایش فردگرایی و از دست رفتن معنای محله منجر به ایجاد گره ها و فضاهای شهری، که تنها درگیر حمل و نقل روزمره هستند، شده است. بررسی پیشینه فضاهای شهری گذشته نشان می دهد که محلات مسکونی به خوبی پاسخگوینیازها و تعاملات جاری در شهرها بوده اند، به این ترتیب انتظار می رود محلات مسکونی معاصر نیز بتوانند به عنوان بستر حضور جمعی شهروندان، عامل نزدیکی بیشتر افراد بوده و تامین کننده تعاملات اجتماعی آنان باشند. هدف از این پژوهشبازشناسی مولفه های محیطی تاثیرگذار در اجتماع پذیری محلات مسکونی ایرانی-اسلامی معاصر است که منجر به گسترشروابط اجتماعی، رشد فردی و تقویت اهمیت جامعه و دلبستگی افراد به محله می شود و تا آنجا که مناسب و شایسته فرهنگ توصیه شده اسلام است، خواهد شد. « امت » ایرانی-اسلامی است و با اشاره به مفهوماین نوشتار جهت پاسخگویی به این سوال که چگونه و با چه موءلفه هایی می توان به مکانهایی در محلات مسکونی معاصر دست یافت که نه تنها تعاملات اجتماعی و زندگی جاری امروزه را پذیرا باشند، بلکه برخاسته از فرهنگ ایرانی- اسلامی هم باشد، همچنین دعوت کننده و ارتقاءدهنده تعاملات اجتماعی نیز باشند؟ در گام اول با روش تحلیلی توصیفی و با استفاده ازادبیات موضوع به ارائه مولفه های محیطی تاثیرگذار در تعاملات انسانی می پردازد. درگام دوم به بازشناسی این مولفه ها در پیشینه معماری و شهرسازی اسلامی ایران می پردازد. درنهایت در خصوص امکان تحقق پذیری آموزه های پیشینه محلات در محلات مسکونی معاصر، به ارائه راهکارهایی می پردازد

کلیدواژه ها:

محلات مسکونی ، تعاملات اجتماعی ، امت ، فرهنگ ایرانی اسلامی