مطالعه اثر مقادیر مختلف اکسین( IAA ) و یکنتین( Kin ) بر تشکیل کالوس و اندام زایی در دانه پسته رقم اکبری(vera L.varAkbaria Pistaci)

پسته ( vera . L Pistaci )گیاهی دو پایه، از خانواده آناکاردیاسه و متعلق به جنس پیستاسیا است( 1). یکی از مناطق رویش این گیاه در ایران، رفسنجان است. . از آنجایی که دانه های این گیاه آلوده به نوعی قارچ بوده و به طور کلی جمعیت این گیاه در طبیعت کم است و نیز یکی از روش های ازدیاد گیاهان از طریق کشت بافت می باشد،دانه های این گیاه، جمع آوری شده از مرکز تحقیقات پسته شهرستان رفسنجان است . لذا در این پژوهش برای بدست آوردن پایه های عاری از قاچ و بیشتر مبادرت به کشت بافت آن شد. به این منظور بخش های مختلف گیاه در محیط موراشیگ و اسکوگ با مقادیر مختلف اکسین با کینتین با غلظت های 2، 6 و 12 میلیگرم بر لیتر کشت داده شد. یافته های حاصل از این پژوهش بعد از 25 - 20 روز نشان داد که هورمون ها باعث القای تشکیل کالوس، جوانه، ریشه بر روی جدا کشت می شود. بالا ترین درصد تولید کالوس در به ترتیب در تیمار های 6و 2، 12 و 2، و 12 و 12 میلی گرم بر لیتر اکسین و کینتین مشاهده شد. بالاترین رشد جوانه نیز در همین 3 تیمار انجام گرفت. تشکیل ریشه در تیمار 2 میلی گرم در لیتر کینتین با 6 میلی گرم در لیتر اکسین بالاتزین درصد را نشان داد.

کلیدواژه ها:

پسته ، کشت ، اکسین ، کنیتین ، کالوس ، ریشه