کاربرد روش ژنتیک فازی در طراحی سیستم کنترل سوخت موتور توربین گاز هوایی

در این مقاله , یک استراتژی کنترلی بـر اسـاس روش ژنتیـک - فـازی بـرای سیستم کنتـرل سـوخت موتـور تـوربین گـاز هـوایی طراحـی شـده اسـت . کنترل کنندة ژنتیک - فازی , در واقع ی ک کنترل کنندة منطق فازی است کـهتوسط الگوریتم ژنتیک بهینه می شود . برای انجام این کار , ابتدا مدل ریاضـی توربین گاز مورد نظر بر اساس روابط ترمودینامیکی موتور توسعه داده شـده است , بطوریکه نتایج حاصل از شبیه سازی مدل بدست آمده تطبیـق خـوبی با داده های آزمایش موتور در حالت کارکرد پایا نشـان مـی دهـد . سـپس بـر اســاس تجربیــات و شــناختی کــه از فیزیــک سیســتم وجــود دارد , یــک کنترل کنندة فازی اولیه برای کنترل سوخت موتور در نظر گرفته شده است . آنگاه با بکارگیری الگوریتم ژنتیک بر اساس یک تابع برازش چنـد هدفـه بـا ضرایب وزنی , قواعد کنترل کنندة فازی اولیه بهینه شده اند . نتـایج حاصـل از شبیه سازی کامپیوتری , نشان دهندة بهبود عملکرد کنترل کنندة فـازی بـرای افزایش سرعت گـذار همزمـان بـا جلـوگیری از قرارگـرفتن موتـور در ورای محدودیتهای فیزیکـی همچـون فرارفـت دمـا در تـوربین و ایجـاد سـرج در کمپرسور می باشد .

کلیدواژه ها:

موتور توربین گاز هوایی ، سیستم کنترل سوخت ، کنترل‌کنندة منطق فازی ، الگوریتم ژنتیک