اثر تنش خشکی اعمال شده توسط PEG بر عکسالعمل ژنوتیپ های پیشرفته گندم نان در مرحله جوانه زنی

عکس العمل گیاهان در مرحله جوانه زنی به تنشهای محیطی تا حدودی با عکس العمل گیاه کامل مرتبط میباشد. در این تحقیق به منظور بررسی مقاومت به خشکی در ژنوتیپهای گندم نان در مرحله جوانه زنی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی بصورت فاکتوریل با 20 ژنوتیپ (فاکتور اول) و 4 سطح تنش اسمزی با استفاده از PEG ا(0، 0/4-، 0/8-، 1/2-) بعنوان فاکتور دوم با 3 تکرار انجام شد. صفاتی نظیر طول بلندترین ریشه چه، تعداد ریشه چه، طول ساقه چه، سرعت جوانهزنی، درصد جوانه زنی، شاخص تنش جوانه زنی و شاخص بنیه بذر مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که ژنوتیپها در نتیجه اعمال تنش خشکی از نظر صفات مورد اندازه گیری تنوع زیادی نشان دادند و با افزایش سطوح تنش مقدار صفات کاهش پیدا کرد. براساس نتایج مقایسات میانگین اثرات متقابل ژنوتیپها و سطوح خشکی ژنوتیپهای شماره 9، 6، 19، 11، 10، 15، 2 و 5 در یک گروه و به عنوان ژنوتیپهای متحمل به خشکی شناخته شدند که در این میان ژنوتیپ شماره 9 از نظر اکثر صفات مورد بررسی دارای مقدار بیشتر و همچنین متحملتر به خشکی نسبت به سایر ژنوتیپها شناخته شد.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی ، گندم ، تنش خشکی