بررسی کنترل شیمیایی علف های هرز یونجه (. Medicago sativa L) تازه کاشت درکرج

این آزمایش سال 1390 در مزرعه موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور در مشکین دشت بصورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 13 تیمار: علف کش اپتام (ارادیکان EC 82%) 5 لیتر در هکتار، متری بیوزین (سنکور WP 70%) 750 گرم در هکتار، توفوردی بی (بوترس EC 42.3%)3 و 3/5 لیتر در هکتار(هر دز دو بار سمپاشی، یکبار در اسفند برای کنترل علف های هرز زمستانه و بار دیگر اول اردیبهشت برای کنترل علف های هرز بهاره)، بنتازون (بازاگران SL 48%) لیتر در هکتار (دو بار سمپاشی، یکبار در اسفند برای کنترل علف های هرز زمستانه و بار دیگر اول اردیبهشت برای کنترل علف های هرز بهاره)، ایمازتاپیر (پرسوییت SL 10%) لیتر در هکتار(به همراه 200 میلی لیتر سیتوگیت) و 1 لیتر در هکتار (هر دز دو بار سمپاشی، یکبار در اسفند برای کنترل علف های هرز زمستانه و بار دیگر اول اردیبهشت برای کنترل علف های هرز بهاره) و شاهد بدون علفکش با 4 تکرار انجام شد. برای تعیین اثر تیمارها بر تراکم و وزن خشک علف های هرز و یونجه، نمونه برداری در بهار 1391 و 3 هفته پس از دومین سمپاشی انجام شد. بررسی کارایی علف کشها در چین اول نشان داد که مناسب ترین تیمارها برای کنترل خاکشیرایرانی، متری بوزین 750 گرم در هکتار و برای کنترل خاکشیرتلخ، ایمازتاپیر 1 لیتر در هکتار طی 1 بار سمپاشی بود. روند کنترل وزن خشک علف های هرز مشابه تراکم آنها بود و تیمارهای مناسب برای کاهش تراکم، در کاهش وزن خشک آنها نیز مناسب بودند. یونجه در پاسخ به ایمازتاپیر 1 لیتر در هکتار طی 1 و 2 بار سمپاشی بیشترین عملکرد را داشت. در مجموع، ایمازتاپیر 1 لیتر در هکتار طی 1 و2 بار سمپاشی مناسب ترین تیمار برای کنترل علف های هرز و افزایش عملکرد یونجه بود.

کلیدواژه ها:

علف کش ، علف های هرز پهن برگ ، کنترل شیمیایی ، یونجه