تاثیر گرسنگی کوتاه مدت در فاز لوتئال بر میزان هورمونهای متابولیکی در تلیسه های هولشتاین

این مطالعه به منظور بررسی اثر گرسنگی کوتاه مدت در فاز لوتئال بر میزان هورمون های متابولیکی در تلیسه های هولشتاین انجام شد. در این مطالعه 20 راس تلیسه با شرایط سنی و وزنی یکسان بطور کاملا تصادفی به دو گروه 10 راسی تیمار و کنترل تقسیم شدند. پس از همزمان سازی سیکل فحلی با ورود تلیسه ها به فاز لوتئال، گروه کنترل جیره تنظیم شده بر اساس جداول استاندارد غذایی ( NRC، 2001) را روزانه در دو وعده و گروه تیمار همان جیره را یک وعده به مدت 12 روز دریافت کردند. جهت اندازه گیری میزان گلوکز در دوران گرسنگی )روز پنجم و دهم گرسنگی( به فاصله 5 روز دو نمونه خون گرفته شد. همچنین میزان هورمون رشد در انتهای فاز فولیکولار سیکل جدید و میزان هورمون IGF1 در اواسط فاز لوتئال سیکل جدید مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که هورمون IGF1 در گروه تیمار دارای افزایش معنی دارای(P<0.05) در مقایسه با گروه کنترل بوده و میانگین میزان آن در گروه تیمار بالاتر بود. میزان GH و گلوکز نیز تفاوت معنی داری نداشتند درحالیکه در گروه تیمار کاهش شدیدی نشان دادند. در کل نتیجه گیری می شود که گرسنگی کوتاه مدت بر روی هورمون های متابولیکی در تلیسه های هولشتاین موثر بوده و با تاثیر بر شاخص های تولید مثلی، موجب می شود عملکرد تولید مثلی در تلیسه ها بهتر بوده و با هزینه کمتر در مصرف خوراک، دارای باروری نسبتا مطلوبی باشند.

کلیدواژه ها:

گرسنگی کوتاه مدت ، فاز لوتئال ، هورمون های متابولیکی ، تلیسه هولشتاین