مقایسه اثر ماده شیمیایی بنومیل و اسانس گیاه دارویی بادرشبو در عمر انبارمانی توت فرنگی رقم سلوا

توت فرنگی از تیره گل سوخیان با نام علمی Faragaria ananassa می باشد که جزء میوه های ریز طبقه بندی می شود و ارزش غذایی و اقتصادی بالایی برخوردار است، اما مهمترین مشکل آن عمر انبارمانی کم گیاه می باشد. بنومیل یکی از شناخته شده ترین قارچ کش های بنزیمیدازول است که برای طیف وسیعی از بیماری های قارچی توصیه شده است .بادرشبو از خانواده نعناعیان با نام علمی Dracocephalum moldavical می باشد که در صنایع دارویی و آرایشی کاربردهای متنوعی دارد. در این آزمایش پنج غلظت 0، 75، 150، 250، 500 میکرولیتر بادرشبو در مدتهای 6 روز 12 روز و چهار غلظت بنومیل، 0، 10، 30، 50 پی پی ام مقایسه شد. وزن توت فرنگی ها در هیچ کدام از تیمارها در مدتهای 6 و 12 روز تغییر چندانی نکرد و اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بیشترین تعداد توت فرنگی های سالم هم بعد از 6 روز و هم بعد از 12 روز انبارمانی مربوط به تیمار بادرشبو با غلظت ml/L150 بود و اختلاف، معنی دار شد. بیشترین تعداد توت فرنگی های نسبتاً سالم بعد از 12 روز انبارمانی مربوط به تیمار بادرشبو μL 250 بود. مقدار مواد جامد محلول در تمامی تیمارها بعد از مدتهای 6 و 12 روز انبارمانی تغییر چندانی نکرد. بیشترین تعداد توت فرنگی های پوسیده مربوط به تیمار بادرشبو بعد از 12 روز انبارمانی با غلظت μL250 بود.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، انبارمانی ، رقم سلوا ، اسانس