بررسی رابطه متقابل سرمایه اجتماعی و توسعه اقتصادی

در سال های اخیر بحث در مورد نتایج مثبت سرمایه اجتماعی رشد چشمگیری یافته است؛ به گونه ای که از آن به عنوان حلقه مفقوده توسعه یاد می شود . در این تحقیق با استفاده از الگوی خود رگرسیون برداری( VECM ) به - ) بررسی اثرمتقابل و پویای سرمایه اجتماعی و شاخص های توسعه اقتصادی در ایران در دوره زمانی 1390- 1361 پرداخته شد. برای این منظور از سه شاخص سرمایه انسانی، سطح بهداشت و وضعیت توزیع درآمد برای اندازه گیری توسعه اقتصادی استفاده شده است. برای سرمایه اجتماعی نیز از تعداد چک های بانکی پر مخاطره )بلا محل( به عنوان شاخصی برای نشان دادن فقدان سرمایه اجتماعی بهره گرفته شد. نتایج تجربی این تحقیق نشان می دهد که سطوح بالاتر سرمایه اجتماعی سبب می شود که شاخص های توسعه بهبود یافته و در ادامه افزایش درجه توسعه یافتگی خود سبب بهبود و شکل گیری روابط جمعی مبتنی بر اعتماد (سرمایه اجتماعی) در جامعه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، توسعه اقتصادی ، بهداشت و سلامت ، توزیع درآمد ، مدل VECM