تأثیر راهبری شرکتی بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این پژوهش، تأثیر راهبری شرکتی بر ارزش شرکت مورد بررسی قرار گرفته است. ساز و کارهای متعددی برای راهبری شرکتی مطرح شده است که از این میان، چهار ساز و کار که با محیط مالی و اقتصادی کشور انطباق بیشتری داشته و در دسترس بوده اند، انتخاب شده است. این ساز و کارهای راهبری شرکتی عبارتند از: 1- تفکیک وظایف مدیر عامل از رییس هیأت مدیره (عدم تصدی مدیریت عامل و ریاست هیأت مدیره شرکت توسط یک شخص واحد) 2- نسبت مدیران غیرموظف (غیراجرایی) به کل اعضای هیأت مدیره شرکت 3- درصد مالکیت سرمایه گذاران نهادی در ساختار مالکیت شرکت 4- نوع گزارش حسابرس مستقل در مورد صورت های مالی سالانه شرکت. ضمناً در این پژوهش از چهار متغیر کنترل: ارزش بازار دارایی های شرکت به عنوان شاخص اندازه شرکت، تعداد سال های عمر شرکت به عنوان معیار شهرت تجاری شرکت و بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) در سال جاری و سال گذشته به نمایندگی از عملکرد شرکت (شاخص سودآوری شرکت) استفاده شده است. برای ارزش گذاری شرکت نیز از توزیع کیو (Tobin's q) بهره گرفته شده است. نمونه این پژوهش از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی 1384 و 1385 و 1386 انتخاب شده است که نمونه هر سال مشتمل بر 95 شرکت است. برای آزمون فرضیه ها از روش رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. یافته های این پژوهش بر وجود رابطه بین راهبری شرکتی و ارزش شرکت تأکید دارد.

کلیدواژه ها:

راهبری شرکتی ، مدیران غیرموظف (غیراجرایی) ، سرمایه گذاران نهادی ، حسابرسی مستقل ، ارزش شرکت