بررسی رابطه ارزشیابی توصیفی با انگیزش پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم ابتدایی شهر کوهدشت در سال تحصیلی 91 - 90

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ارزشیابی توصیفی با انگیزش پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان دختر و پسر پایه پنجم ابتدایی شهر کوهدشت در سال تحصیلی 91-90 است. به منظور دستیابی به این هدف، با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان 162 نفر (81 دختر و 81 پسر) به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش دو پرسشنامه است که عبارت بودند از پرسشنامه ارزشیابی توصیفی که اولین بار توسط سمیه ملایی (1389) مورد استفاده قرار گرفت که در این پژوهش روایی آن توسط اساتید دانشگاه علامه طباطبایی تایید شد و پایایی آن نیز با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ بدست آمد و همچنین پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی (1992) که روایی و پایایی آن قبلا مشخص شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد: ارزشیابی توصیفی با انگیزش پیشرفت تحصیلی دختران و پسران پایه پنجم ابتدایی رابطه معنادار دارد.بین انگیزش پیشرفت تحصیلی دختران و پسران پایه پنجم ابتدایی تفاوت معنادار وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، انگیزش پیشرفت تحصیلی