گردشگری و جایگاه آن در ایران

صنعت گردشگری یکی از بزرگترین و پربازده ترین فعالیت های اقتصادی در دنیا است که بالاترین میزان ارزش افزوده را ایجاد می کند و بطور مستقیم و غیر مستقیم، سایر فعالیت های اقتصادی و فرهنگی را تحت تاثیر قرار می دهد. گردشگری یکی از منابع عمده درآمدزایی و ایجاد اشتغال در جهان به شمار می آید، بطوریکه بسیاری از آن به عنوان صنعت اول دنیا یاد می کنند. بسیاری از کشورها همچون اسپانیا، فرانسه و ایتالیا بخش اعظمی از درآمد ارزی خود را از طریق گردشگری به دست می آورند. گرچه گردشگری به تنهایی نمی تواند منجر به توسعه کشور شود ولی با ورود گردشگر به تدریج نیاز به تغییر و ایجاد امکانات برای اقامت، جابجایی و سایر فعالیت های مربوطه، توسعه را نیز در پی خواهد داشت و در دراز مدت باعث افزایش امکانات و تاسیسات خواهد شد. بر اساس گزارش سازمان جهانی گردشگری در سال 2006 تعداد 835 میلیون جهانگرد جابجا شده اند که این جهانگران حدود 800 میلیارد دلار هزینه این در حالی است که سهم ایران از صنعت گردشگری جهانی در سال 2006 کمتر از یک دهم درصد بوده است و علیرغم اینکه ایران طبق نظر یونسکو یکی از ده کشور دارای جاذبه های گردشگری می باشد، ولی آمار موجود گویای ضعف صنعت گردشگری کشور می باشد و نارسایی های موجود باعث عدم توفیق در جذب جهانگردان به میزان توانمندی های کشور شده است. براین اساس در این مقاله سعی می شود که با جمع آوری اطلاعات لازم به بررسی نقش گردشگری و جایگاه آن در ایران پرداخته شود، ابزار جمع آوری اطلاعات نیز روش اسنادی استفاده از تکنیک های کتابخانه ای متاثر از تجارب داخلی می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، گردشگری پایدار ، ایران