بررسی اثر سرعت و عمق خاکورزی حفاظتی بر مصرف سوخت مزرعه ای

خاکورزی یک عمل زمان بر و هزینه بر می باشد که با استفاده از برنامه عملیات زراعی می توان به میزان قابل توجهی در مصرف سوخت، انرژی و زمان صرفه جویی نمود. افزایش هزینه سوخت کشاورزی باعث شده که در مصرف آن صرفه جویی شود تا هزینه تولید محصول کاهش یابد. با توجه به مزایای خاکورزی حفاظتی و کمبود تحقیق علمی روی ادوات خاکورزی حفاظتی وارداتی و تولید داخل و اهمیت فاکتورهای سرعت و عمق خاکورزی بر عملکرد انواع خاکورزها، این تحقیق در قالب طرح آزمایشی اسپلیت پلات (کرت های خرد شده) بر پایه بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. فاکتور اصلی عمق خاکورزی (در دو سطح 10 و 20 سانتیمتر) و فاکتور فرعی سرعت خاکورزی (در چهار سطح، 10،8،6 و 12 کیلومتر بر ساعت برای شهرستان بستان آباد و 12،10،8 و 14 کیلومتر بر ساعت برای شهرستان هشترود) و در چهار تکرار با استفاده از خاکورز مرکب آگرومت پنج شاخه ساخت شرکت سازه کشت بوکان که بیشتر در آذربایجان شرقی رواج یافته، با استفاده از دو دستگاه تراکتور مسی فرگوسن 285 و 399 به ترتیب در شهرستانهای بستان آباد و هشترود، با نوع بافت خاک ماسه لومی، خوب دانه بندی شده انجام گرفت. در شهرستان بستان آباد و هشترود ، اثر فاکتورها به تنهایی و اثر متقابل سرعت و عمق خاکورزی بر مصرف سوخت در سطح احتمال یک درصد ( 0/01 ≤ P ) معنی دار شد. نتایج نشان دادند که با افزایش سرعت خاکورزی، به دلیل انجام سریع عملیات خاکورزی واحد سطح، مصرف سوخت در واحد سطح کاهش پیدا کرده و همچنین با افزایش عمق خاکورزی، به دلیل افزایش مقاومت کششی و استفاده از توان تراکتور بیشتر برای غلبه بر این مقاومت، مصرف سوخت افزایش پیدا نمود. لذا با توجه به بررسی های انجام گرفته مناسب ترین سرعت خاکورزی، 10 کیلومتر بر ساعت با توجه به میزان مصرف سوخت پیشنهاد میگردد. همچنین با افزایش عمق خاکورزی، مصرف سوخت افزایش می یابد لذا توصیه می گردد که با حداقل عمق مورد نیاز خاکورزی صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

انرژی ، خاکورزی ، سرعت خاکورزی ، عمق ، مصرف سوخت