مدلسازی کارایی انرژی واحدهای تولیدی مرغ گوشتی در استان البرز با استفاده از شبکه عصبیمصنوعی (ANN) و تاثیر سطوح تحصیلات بر شاخص نسبت انرژی

این تحقیق به بررسی تعیین الگوی مصرف انرژی و رابطه بین انرژی ورودی و خروجی واحدهای تولیدی مرغ گوشتی استان البرز می پردازد. بر این اساس داده های مورد نیاز، از 50 واحد تولید مرغ گوشتی از طریق استفاده از پرسشنامه های حضوری در زمستان 1391 جمعآوری شد. کل انرژی مصرفی و خروجی به ترتیب در حدود 220/02 و 30/25 گیگاژول به ازای 1000 مرغ برآورد شد. مهمترین مهمترین نهاده های انرژی گازوئیل، خوراک، گاز طبیعی و الکتریسیته بودند که به ترتیب سهمی برابر با 43/03 % ، 25/56 % ، 20/81 % و 10/07 % و کمترین مقادیر انرژی مصرفی نیز به نهاده های جوجه یکروزه، تجهیزات و نیروی کارگری اختصاص داشت که سهم هر یک از کل انرژی مصرفی به ترتیب 0/27 %، 0/16 % و 0/01 تعیین شد. شاخص های انرژی نسبت انرژی، بهره وری انرژی، انرژی ویژه و افزوده خالص انرژی نیز به ترتیب 0/15، 0/01 کیلو گرم بر مگاژول ، 76/59 مگاژول بر کیلو گرم و 189/77- مگاژول به ازای 1000 مرغ محاسبه شد. تعیین مقدار انواع مختلف انرژی نیز آشکار ساخت که سهم انرژیهای مستقیم(با سهمی برابر با 26 %) بیشتر از انرژیهای غیرمستقیم( 74 %) بوده و تقریباً تمامی منابع انرژی مورد استفاده در تولید مرغ گوشتی در استان البرز از نوع تجدیدناپذیر است(سهم منابع تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر به ترتیب 99/90% و 0/10 % بود). شبکه های عصبی متنوعی(در حدود 300 شبکه) برای تخمین مقدار نسبت انرژی واحدهای تولیدی مورد ارزیابی قرار گرفت. که شبکه پیشخور عصبی مصنوعی با دو لایه مخفی با 2 و 16 نرون بهترین نتایج را داشته و میتواند برای تخمین نسبت انرژی با بالاترین دقت مورد استفاده قرار گیرد. عملکرد مدل بهینه با استفاده از شاخص هایی چون ضریب تبیین (R2) ، MSE، MAPE و MAE انجام شد. مقدار ضریب تبیین برای مدل انرژی 99% گزارش شد. در نهایت سطوح تحصیلات بر شاخص نسبت انرژی با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن در سطح 5% معنی دار شده است.

کلیدواژه ها:

استان البرز ، شبکه های عصبی مصنوعی ، نسبت انرژی ، مرغ گوشتی