بررسی معماری بومی آسبادهای ایران

استفاده از انرژی های بالقوه طبیعت در معماری بومی ایران دارای سابقه ای طولانی است. برای اولین بار در مناطق شرقی ایران(جنوب خراسان وسیستان) مردم به دلیل کمبود آب از نیروی آیرودینامیکی باد 120 روزه سیستان، برای آسیا کردن غلات در آسبادها استفاده کردند زیرا سازندگانآسبادها از ظر فیت و رفتار باد آگاه بوده ند و در دوران معاصر نیز می توان از این انرژی تجدید پذیر در صنعت و معماری استفاده نمود. با بررسیآسبادهای مناطق مختلف ایران مسئله اصلی تحقیق بر اساس "بررسی معماری و عملکرد آسباد های به عنوان یک تکنولوژی بومی و تحلیل شاخصههای معماری بومی در این ساختارهای سنتی " شکل می گیرد که بر این اساس سئوالاتی بوجود می آید که در این مقاله به آنها پاسخ داده می شود.: 1-شاخصه های معماری بومی چیست؟ 2- آسبادها در چه زمانی و در کجا شکل گرفته اند ؟ 3- معماری و عملکرد آسبادها در بهره برداری از انرژی باد چگونه است؟ 4- شاخصه های اصلی معماری بومی در آسبادها چیست؟ مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و جمع آوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و مطالعات میدانی است و در نهایت نتیجه می شود : شناخت، معرفی و آماده سازی این میراث های بومی و صنعتی برای ثبت در فهرستمیراث جهانی ،می تواند در جذب گردشگران و توسعه فرهنگی ، هنری و اقتصادی منطقه، ساختن محیط زیست مناسب و بهبود الگوی مصرف انرژیموثر باشد در حالی که خلاقیت ساکنان حاشیه کویر ایران و چگونگی سازش آنها با طبیعت را به معرض نمایش می گذارد.