مدیریت بحران ریزگردها و پیامدهای اقلیمی آن (مطالعه موردی: ایستگاه بوشهر)

کشور ایران از نظر تناسب سطح مناطق خشک جهان، روی کمربند خشک جهان قرار دارد و 64.6 درصد از مساحت آن دارای اقلیم خشک و فراخشک است که 3.3 برابر درصد جهانی (19.6 درصد) است که این امر موجب تخریب خاک و وقوع پدیده ریزگرد می شود. این تحقیق بازه زمانی 1384 تا 1392 را در ایستگاه بوشهر پوشش می دهد. نتایج تحقیق نشان داد که در این دوره 467 روز را همراه با پدیده ریزگرد داشته ایم. تیرماه با 87 روز و آبان با 3 روز بیشترین و کمترین ماههای وقوع این پدیده را دارا بوده اند. همچنین با استفاده ا ز تکنیک های آماری و گرفتن همبستگی و رابطه چند متغیره بین ریزگرد با عناثر اقلیمی مانند بارش، رطوبت، باد و میانگین درجه حرارت به این نتیجه رسیدیم که بارش و رطوبت با ریزدگردها از عدم همبستگی برخوردارند و پارامتر باد دارای بیشترین ارتباط با ریزگردها می باشد. همچنین در این تحقیق از داده های pm10 از ایستگاه سنجش آلودگی ایستگاه بوشهر استفاده شد و مشخص شد که روزهای آلودگی هوا در فصول مختلف دارای نوسان است و ماههای تابستان و اواخر زمستان دارای مقادیر غلظت بیشتری هستند و در پایان با بررسی نقشه های سینوپتیکی ترازهای جوی و تصاویر ماهواره ای به این نتیجه دست یافتیم که بیش از 90 درصد ریزگردهای ورودی از کشور عراق سرچشمه می گیرند و اینن قشه ها نشان دادند که در دوره گرم سال فرایندهای ترمودینامیکی و در اواخر دوره سرد سال و ماههای گذر فرایندهای دینامیکی مهمترین نقش را در شکل گیری و انتقال این پدیده ایفا می کنند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، اقلیم ، بحران ، ریزگرد ، سینوپتیک ، چندمتغیره ، بوشهر