ایمنی و نقش آن در توسعه پایدار روستا

در این مقاله نقش ایمنی را هم در محیط زندگی کشاورزان (مسکن) و هم در محیط کاری آنان (کشاورزی) مورد بررسی قرار داده ایم. شاخصهای مسکن، ابزار سنجش وضع مسکن و روند تحول آن و همچنین ارزیابی میزان موفقیت در تحقق سیاست های مسکن می باشند. البته در تدوین اهداف برنامه های آتی نیز از این شاخصها استفاده می شود. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه شاخصهای بهداشتی و شاخصهای ایمنی در سکونتگاههای سنتی و خانه های طرح مسکن روستایی بم است. این مطالعه درسال 1389 به روش نمونه برداری سیستماتیک انجام شد. وضعیت شاخصهای بهداشتی و ایمنی در 519 مسکن طرح روستایی و 283 مسکن سنتی در 10 روستای منطقه بم با چک لیستهای استاندارد مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که وضعیت آشپزخانه و اتاقها مطلوبتر از خانه های سنتی بود، ولی وضعیت حمام و توالت در هر دو نوع سرپناه در اغلب موارد غیر قابل قبول گزارش شد . وضعیت ایمنی اتاقها و آشپزخانه درخانه های طرح مسکن روستایی مطلوبتر بود، ولی درخانه های سنتی، ایمنی در حمام و راه پله مطلوبتر مشاهده شد. مطالعه انجام شده بهبود نسبی در وضعیت شاخصهای خانه های طرح مسکن روستایی را نسبت به خانه های سنتی نشان می دهد، هرچند هنوز با وضع مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. در بخش بعدی شناسایی و تدابیر پیشگیرانه درخصوص مخاطرات کشاورزان در عملیات کشاورزی شامل ایمنی مواد شیمیایی، ایمنی ماشینها و وسایل کشاورزی به منظور صحت و ارتقای سلامتی کشاورزان مورد بررسی قرار گرفت در پایان پیشنهاد می شود برنامه ساخت مسکن باید به گونه ای طراحی شود تا همراه با بهبود مؤلفه های ساختاری مسکن، به ارتقای استانداردهایی بپردازد که در بالا بردن سطح سلامت روستاییان ضروری به نظر میرسد. و همچنین شناسایی مخاطرات و تمام حوادث مربوط به امور کشاورزی و نحوه مقابله با آنها انجام شود تا گامی موثر در راستای توسعه پایدار روستاها برداشته شود.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، مسکن ، کشاورزی ، توسعه پایدار