سرنوشت سکونتگاه های بومی و شیوه معیشت عشایر بختیاری نمونه موردی: سکونتگاه های عشایراسکان یافته در شهرستان ایذه

دنیای پیچیده امروزبدلیل شتاب همراه شدن با تکنولوژی انتخاب یک زندگی بهتررا دشوارکردها ست شیوه زندگی براساس فرهنگ اداب و رسوم مردم ساکن یک منطقه شکل میگیرد و الگوی سکونت بدست امده ازآن میتواند به تدوین اصول طراحی مسکن جدید مطلوب با تغییرشیوه سکونت کمک نماید عشایربختیاری بزگترین جمعیت کوچرودرایران همچنان چرخیدن چرخ زندگیشان را اززمین و اسمان و حیوانات وطبیعت وام میگیرند و این سبک زندگی میتواند بکرترین جاذبه برای جذب گردشگران خارجی باشد اماامروز بدلیل پیشرفت تکنولوژی و گسترش شهرنشینی و تجمع انسان درمراکزشهری رفته رفته ازجمعیت روستایی وبالاخص عشایرایران کاسته شده و شیوه زندگی آنها درحال تغییر است درتحقیق حاضر برای جمع اوری داده و اطلاعات ازتکنیکهای مانندماشهده مصاحبه عکس و اسنادومدارک استفاده گردیده است انچه که دراین پژوهش تحت عنوان شیوه معیشت عشایربختیاری امده است مربوط به آن دسته ازعشایری میشود که شیوه سکونت آنها درچندین سال اخیر هم بصورت چادرنشینی و هم بصورت ساختمان نشینی می باشد ودرواقع اخیرا نیمه کوچ نشین شده اند سعی برآن است که بامطالعه و شناخت و تحلیل به رویکردی صحیح جهت حفظ و اعتلای معیشت فرهنگ و هویت عشایر ازجنبه سکونت و شیوه معیشت باشیم هرچند که جداکردن این موضوع ازسایرجنبه های اقتصادی فرهنگی و اجتماعی کاری بس دشوار است

کلیدواژه ها:

چادرنشینی ، کوچ نشینی ، الگوی معیشت عشایر ، سکونتگاه های عشایربختیاری ، شهرستان ایذه