تعیین فنولوژی مطلوب گیاهی برای نخود در شرایط حال و آینده در مراغه با استفاده از شبیه سازی رایانهای

پیشبینی میشود که غلظت CO2 و دما در آینده افزایش و بارندگی کاهش یابد . بنابراین قبل از بهبود استراتژیهای سازگاری به تغییر اقلیم، مطالعه اثرات متقابل آنها ضروری است . هدف از این پژوهش تطبیق فنولوزی گیاه با مقدار آب قابل دسترس برای افزایش عملکرد نخود در شرایط دیم حال و آینده مراغه، واقع در شمال غرب ایران بود . به طور کلی عملکرد ارقام فرضی و رقم استاندارد جم در شرایط دیم آینده ( غلظت CO2 برابر 700 پیپیام، 4 درجه افزایش دما و 15 درصد کاهش بارندگی ) مراغه نسبت به شرایط حال در این منطقه افزایش یافت . علت این افزایش را میتوان به اثر مثبت افزایش دما و غلظت CO2 نسبت داد، که باعث افزایش فتوسنتز و کارایی تعرق و در نتیجه افزایش عملکرد دانه شدند . مهمترین عامل موثر در افزایش عملکرد دانه، 30 درصد کاهش رشد رویشی و 30 درصد افزایش رشد زایشی بود . بالاترین عملکرد دانه رقم فرضی m30p30 شبیهسازی شد . در واقع توزیع مناسب رطوبت بین مراحل رویشی و زایشی میتواند مهمترین عامل افزایش عملکرد دانه نخود در شرایط حال و آینده باشد .

کلیدواژه ها:

نخود ، شبیهسازی ، تغییر اقلیم ، عملکرد