کنترل دمای هوای تخلیه سیستم تهویه مطبوع با استفاده از کنترل کننده پیشبین تعمیم یافته برای بهبود بازده انرژی در ساختمان ها

در این مقاله، اعمال روش کنترلی پیش بین تعمیم یافته به سیستم تهویه مطبوع مورد بررسی و مقایسه قرار خواهد گرفت، بطوریکه در مقام مقایسه روش پیشنهادی عملکرد کنترلی مطلوب و بهتری را دارا میباشد. سیستم های دینامیکی، غیرخطی و بزرگ از قبیل سیستمهای تهویه مطبوع چالش های مهمی برای آنالیز و مدلسازی و شناسائی قلمداد می شوند. روشهای متعددی مورد پیدایش و توسعه قرار گرفته اند تا مشکلات ایجادشده مانند اندازه و پیچیدگی مدل سیستم تهویه مطبوع واقعی را حل کنند، همچنین هوای تخلیه بخشهائی از سیستمهای تهویه مطبوع اند که در حالت مقیاس بزرگ در مدل سازی سیستم لازم است، ظاهر شوند. راهکار کنترل پیش بین تعمیم یافته استفاده از یک مدل تخمینی از سیستم جهت پیش بینی خروجی آینده فرآیند و کمینه کردن تابع هدف مربعی جهت ایجاد سیگنال کنترل و به دست آوردن سیگنال کنترل بهینه در هر لحظه است و به طورکلی کنترل پیشبین تعمیم یافته به روشهای کنترلی ای اطلاق می شود که با کمک مدلی از پروسه مورد نظر و کمینه سازی تابع معیار سیگنال های کنترل مطلوب را بدست میآورند. در این الگوریتم مسیر مطلوب به اندازه افق پیش بین از قبل مشخص شده است حال بایستی سیگنال های کنترلی را به گونه ای تنظیم کرد که خروجی پیش بینی شده تا حد امکان به مسیر مطلوب نزدیک گردد.

کلیدواژه ها:

دمای هوای تخلیه ، سیستم تهویه مطبوع ، کنترل پیش بین تعمیم یافته ، کمینه سازی ، افق پیش بین