تنوع سیتوپلاسمی نمونههای ایرانی زیر گونه چغندر ماریتیما با استفاده از نشانگرهای میتوکندریایی

موفقیت در بهنژادی گیاهی همیشه بستگی به توانایی تشخیص و ایجاد تنوع ژنتیکی و مهارت در انتخاب ژنوتیپ های برتر برای محیط مورد نظر داشته است. با توجه به اهمیت زیرگونه ماریتیما (Beta vulgaris spp. maritima) انجام پروژههای اصلاح چغندرقند در سطح جهان، در کشورمان ضروری است تا شناخت مناسبی از نمونه های ایرانی زیرگونه ماریتیما صورت گیرد. برای بررسی تنوع سیتوپلاسمی نمونهها از چهار نشانگر مینی ستلایت استفاده شد. تنوع حاصل از آغازگرها، نمونه ها را از نظر نوع میتوتایپ به چهار دسته تقسیم کرد. مشاهده چند باندی برای این نشانگرها، برای اولین بار در این تحقیق گزارش میشود که نشان دهندهی تفاوت ژرمپلاسم موجود در کشورمان است.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، چغندر ماریتیما ، نشانگر مینی ستلایتی