تحلیلی برنقش اعتماداجتماعی درتحقق پذیری طرح های بهسازی مشارکتی بافت فرسوده

شهرها به مانند سایر پدیدههای پویا، در گذر زمان دچار فرسودگی شده و در صورتی که روشهای مناسبی برای مرمت عناصر شهری صورت نگیرد، حیات این سکونتگاهها با چالشهای فراوانی روبرو میگردد. طرحهای بهسازی بافت فرسوده به عنوان یکی از زیرمجموعه های مرمت شهری، در همین راستا برنامهریزی و اجرا می شوند. با وجود تعدد این طرحها و آزمون و خطاهای بسیار تاکنون همچنان موفقیت این طرحها با مسائل عمدهای مواجه بوده که بعد اجتماعی یکی از مهمترین آنهاست. عدم توجه به نقش مشارکت مردمی و یا عدم آگاهی از عوامل موثر بر آن، موجب شده که شهروندان نه تنها علاقمند به بهسازی بافت فرسوده نباشند، بلکه گاه موانعی را بر سر راه آن ایجاد نمایند. در این میان اعتماد اجتماعی به عنوان یکی از عوامل موثر بر روحیه مشارکت پذیری شهروندان میتواند بر تحقق پذیری طرحهای بهسازی مشارکتی بافت فرسوده تاثیر گذارد. این مقاله با مروری بر مفاهیم و نظریات مرتبط تلاشی است در جهت تحلیل این نقش. روش انجام پژوهش راهبردی- شهری حاضر با رویکرد کارکردی نیز برگرفته از نتایج بررسیهای توصیفی- استنتاجی و اسنادی- کتابخانه ای می باشد. بر مبنای مطالعات و تجارب مرتبط نتیجهگیری میشود که مشارکت شهروندان با تاکید بر بعد اجتماعی آن عاملی کلیدی جهت تحقق طرحهای بهسازی شهری بوده و در این بین، اعتماد اجتماعی قدرتمندترین تاثیر را بر افزایش روحیه مشارکت پذیری شهروندان دارد

کلیدواژه ها:

اعتماداجتماعی ، مشارکت پذیری ، مرمت شهری ، بهسازی شهری ، بافت فرسوده