تاثیرحاشیه نشینی وسکونتگاه های غیررسمی برجرایم مطالعه موردی شهرسنندج

حاشیه نشینی به بخشی از توسعه های شهری اطلاق می شود که بدون برنامه ریزی ,کنترل و رعایت ضوابط و مقررات شهرسازی توسط توده ای از مردم که عمدتا فقرا و اقشار کم درامد شهری و مهاجران روستایی میباشند ,اطلاق میشود.این مقاله برگرفته از پژوهشی با همین عنوان است.هدف از این تحقیق تاثیر حاشیه نشینی و سکونتگاههای غیر رسمی بر جرایم در شهر سنندج می باشد و تلاش دارد ضمن تحلیل چند بعدی این تحقیق به معرفی سیاستها و راهبردهای اجرایی به منظور پیشگیری از جرم و انحرافات اجتماعی در مناطق حاشیه نشین و سکونتگاههای غیر رسمی بپردازد. باتوجه به هدف این مقاله و همچنین دسترسی بیشتر به اطلاعات در خصوص کانون های جمعیتی شهر سنندج ,نقش این شرایط در جرم خیزی حاشیه ,و جرایم حاشیه نشین شهر سنندج مورد بررسی قرار گرفته اند.در محلات حاشیه نشین شهر به خصوص محلات عباس آباد و کانی کوزله میزان جرایم و بزهکاری به علت تراکم بالای جمعیت,فقر و رهایی افراد از فشار افکار عمومی,بالا ارزیابی می شود

کلیدواژه ها:

سنندج ، حاشیه نشینی ، سکونتگاه های غیررسمی ، جرم انحرافات اجتماعی