تحلیل وارزیابی میزان پایداری فضاهای ورزشی درشهردوگنبدان بامعیارهای دسترسی معلولین

معلولیت وناتوانی پدیده ای است که بازندگی بشرگره خورده است و بخش جدائی ناپذیرزندگی اوست که بهطوریکه انسان به دلایلی همچون حادثه بیماری و یا رسیدن به دوران سالمندی آن را به صورت دائم یا موقعت تجربه می کند دراین راستا مشکلات حضورمعلولین درجامعه و مشارکت کامل آنها درفعالیت های اجتماعی به دلیل وجود انواع موانع فیزیکی و معماری درسطح محیطهای عمومی و درنتیجه قابل دسترس نبودنه آن محیط ازمهمترین دغدغه های ونگرانیهای فراروی افراد معلول می باشد میدانها و سالنهای ورزشی استخرهای شنا و دیگرتاسیستا ورزشی ازجمله فضاهایی می باشند که نقش موثری درتوانبخشی گذران اوقات فراغت وزندگی روزمره معلولین ایفا می کنند فردمعلول که نمی تاند زنعمت راه رفتن و حرکت استفاده کند محتاج است که هرچه بیشتر بدن خودرا به حرکت دراورده و به نرمش بپردازد روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و موردی روش گرداوری اطلاعات ترکیبی ازروشهای کتابخانه ای بازدید میدانی و تکمیل پرسشنامه بوده و هدف ازاین پژوهش ارزیابی میزان تناسب میدانها و سالنهای ورزشی شهردوگنبدان با استفادهازمعیارها و ضوابط موجود جهت بهره گیری اسان و بهینه معلولین و جانبازان ازاین کاربری می باشد برای رسیدن به یان پاسخ تعداد 17مورد ازمراکزمهم ورزشی بااستفاده ازروش تعیین حجم نمونه کوکران به عنوان نمونه انتخاب شده و با 6معیار مورد بررسی و سنجش قرارگرفته است نتایج حاصله نشان میدهد که ازاین تعداد 6درصد دروضعیت مناسب 58درصد دروضعیت تاحدی مناسب 37درصد دروضعیت نامناسب قرارگرفته است که نتایج آن به شکل جدول نمودار و نقشه ارایه شده است

کلیدواژه ها:

مناسب سازی ، فضاهای شهری ، معلولین ، میدانها و سالنهای ورزشی ، دوگنبدان