تاثیر مدرنیسم بر روند شهرسازی مناطق کوهستانی غرب ایران - نمونه موردی مهاباد

مدرنیسم به معنی کلمه نوگرایی از ابتدای آفرینش انسان وجود داشته وتا ابد نیز خواهد بود . اما منظور از مدرنیسم یک دوره صد ساله است که از اواخر قرن نوزدهم )حدود سال های 1781 ( شروع شده و تا ظهور پستمدرنیسم ادامه داشته است. مکتب مدرنیسم جزو تأثیر گذارترین جریان هایی است که تا به امروز در عالم اتفاق افتاده است. تلاش نگارندگان بر این بوده است که تأثیر مدرنیسم بر شهرسازی و نحوهرشد شهرهای ایرانی با نمونه موردی شهر مهاباد را بررسی نمایند. در ابتدا سعی شده است که تعریفی برای مکتب مدرنیسم داشته و سپس اثرات این مکتب بر علم شهرسازی مورد مطالعه قرار گیرد. وضعیت خاص شکل زمین درمناطق کوهستانی غرب ایران در کنار فرهنگ ساکنان و اقلیم سرد حاکم بر آن، گونه ویژه ای از مداخلات شهری را می طلبد. مدرنیسم که اصولا نگرش زمینه گرا به بافت شهر ندارد همان شیوه مداخله در اقلیم سرد و کوهستانی پیش می گیرد که در دیگر اقلیم ها دارد. صلیب رضاخانی بارزترین عنصر منظر شهر دوره مدرنیستی در ایران آندوره است. مهاباد از شهرهای مهم اقلیم سرد و کوهستانی غرب ایران است کهبافت تاریخی آن توان مقابله با هجوم مدرنیته را از دست می دهد. استخوانبندی شهر چند تکه می شود. خیابان در معنای جدید خود عرض انداممی کند. نه به عنوان فضای شهری که بخواهد مردم را در خود جای دهد بلکه به عنوان گره ای ترافیکی ، نقش بازی می کند. کاربری های جدید همچون بانک، تماشاخانه و ... در جداره خیابان به وجود می آیند.علیرغم از هم گسیختگی ساختار شهر مهاباد در دوره مدرن، امروزه مناسبات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی به سمتی پیش می رود که با وجود گسترش شتابان شهر به ویژه در سمت شمال غربی و شمال شرقی آن نه تنها ازغنای بافت تاریخی شهر قبل از مدرنیسم نمی کاهد بلکه با ایجاد پل ارتباطی درون بافت جدید حاصل از دوره مدرنیستی سعی در باز نمایش منظرشهر آن دوره با چهره ای جدید دارد. در مطالعه موردی، به بررسی بافت تاریخی و مرکزی شهر پرداخته و نحوه توسعه بافت را در دوره های مختلف زمانی بررسی کرده است. برای دستیابیبه این اطلاعات از روش تحقیقی تاریخی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

مدرنیسم ، بافت شهری ، بافت تاریخی ، منظر شهری ، فضای شهری