سیر هنر کاشیکاری در ایران و دلایل افول آن

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 777

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCAU01_1590

تاریخ نمایه سازی: 29 تیر 1393

چکیده مقاله:

این تحقیق قصد بر شناخت هنر کاشی کاری در دوره های مختلف و چگونگی روی کار آمدن این هنر ارزشمند را دارد و اینکه در دوره های مختلف چگونه مورد استفاده قرار می گرفته است.تزیینات معماری توسط ایرانیان،عمده ترین تکامل هنریرا یافته است. مبتکران و طراحان، سطوح صاف خاص بناهای ایرانی را زمینه مساعدی برای تغذیه نقوش فراوانی که بیننده را در مقابل دنیای وسیعی از تزیینات قرار می دهد،یافتند. در معماری دوره اسلامی، تزیینات بنا به زودی چنان اوج گرفت که نقوش تزیینی در واحدهای مستقل زینت بخش نمای خارجی و در پاره ای از موارد بدون کوچکترین سازشی بااستخوان بندی اصلی ساختمان ظاهر گردید. بعد از آجرکاری و گچبری، بعد از حدود سال 010 ه.ق و در دوره سلجوقی، کاشی کاری نقش آفرین بناهای ایرانی شد و پیوسته نیز هنری خاص ایرانیان باقی ماند. همچنان که رواجآن در سایر سرزمین ها نیز، توسط هنرمندان ایرانی بوده که این هنر را با خود به ممالک دیگر بردند و سپس به مرور زمان شیوه های متفاوت وخاص هر دوره و سرزمینی را به خود گرفت.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عباس علیپور

دکترای تخصصی برنامه ریزی جغرافیایی روستایی عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی

علی رزاقیان

دانشجوی - کارشناسی ارشد معماری

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • محمد کریم پیرنیا، "سبک شنا سی معما ر ی ایر ...
  • سخنر ا نی ها ی کرمان، 1350، عل 1 7-34 ...
  • نمایش کامل مراجع