بررسی انرژی های نو و رابطه آن با معماری

جهان از انقلاب صنعتی تا کنون شاهد دستاوردهای بیشمار علمی،افزایش جمعیت و افزایش استفاده از انرژی بوده و شناخت منابع جدید انرژی پیشرفتهای عظیم در زمینه اقتصادی و صنعتی به وجود آوردهاست. با ورود به هزاره جدید، شاهد عوارض جانبی کارهای خود مانند: آلودگی هوا، محلهای دفن غیر اصولی زباله های سمی، گرمایش جهانی، استهلاک اوزون و منابع و جنگل زدایی هستیم. دسترسی بهمنابع انرژی سالم و پایدار یکی از بزرگترین چالش های پیش روی بشریت در قرن بیست و یکم است، چرا که افزایش آلودگی محیط زیست به دلیل استفاده از انرژی فسیلی، لزوم استفاده از انرژی های پایداررا در صنعت ساختمان که 05 درصد از ذخایر سوختی را مصرف میکند ، مورد توجه قرار داده است. با افزایش جمعیت جهان، برآورد منابع کارآمد در تمام زمینه هایفعالیت بشری ضروری است و محیط مصنوع، مثالی بارز از تاثیرفعالیتهای بشری بر منابع میباشد. ساختمانها تاثیر مهمی بر روی منابع با احتساب مصرف یک ششم منابع آب شیرین جهان، یک چهارم -محصولات چوبی، و دو پنجم مواد و جریان انرژی جهان و همچنین بر - روی محیط زیست )مانند کیفیت هوا، الگوهای حمل و نقل در جوامع( - دارند. این شناخت منجر به انقلابی در صنعت ساختمان سازی شده و بارهبری گروه های مختلف در بخش های دولتی و خصوصی، صنعت ساخت و ساز در حال حرکت به سمت عملکرد زیست محیطی است. صنعت در حال رشد، بر پایه صرفه جویی در منابع، سلامت منابع، و بهره وری استوار میباشد و این ساختمانها، بنای سبز یا پایدار نامیده میشود. دستیابی به توسعه پایدار مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان, بهره وری معقول از منابع طبیعی, نیز تغییرجهت اساسی در نگرش انسان بهطبیعت و تجدیدنظر جدی در الگوهای تولید و مصرف است. در این مقاله به بررسی تعامل معماری پایدار و انرژی های نو و همچنین تاثیر این تعامل در توسعه پایدار و محیط زیست می پردازیم تا بتوانیم فضای معماری مناسب به وجود آوریم.

کلیدواژه ها:

انرژیهای نو ، معماری پایدار ، محیط زیست ، توسعه پایدار