بررسی تغییرات محتوای کلروفیل کلزا تحت تأثیر عناصر ریز مغذی و کود بیولوژیک

به منظور بررسی تغییرات محتوای کلروفیل کلزا (هایولا 401) تحت تأثیر عناص ریز مغذی و کود بیولوژیک پژوهشی در سال زراعی 1392- 1391 در مزرعه تحقیقاتی شهید چمران اهواز اجرا شد. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی و در 3 تکرار بود. عوامل آزماش شامل شش سطح کودهای ریز مغذی، بدون مصرف، مصرف سولفات روی (2cc.lif1) و سولفات روی (4cc.lif-1) مصرف سولفات آهن (2cc.lif-1) مصرف کود سولفات آهن (41cc.lif) و فاکتور دوم کودهای بیولوژیک در سه سطح عدم کاربرد، تلقیح تیوباسیلوس و تلقیح توام کود زیستی نیتروکارا و باکتوری تبوباسیلوس بود. بطور کلی برررسی نتایج این آزمایش نشان داد تلقیح توام کود زیستی نیتروکارا و باکتری تیوباسیلوس تأثیر معنی داری بر صفات اندازه گیری داشته و تا 15٪ محتوای کلروفیل رزت، 16٪ محتوای کلروفیل ساقه دهی و خورجین دهی و 20٪ ارتفاع شاخه دهی را افزایش داده است،هم چنین کود میکرو نیز تأثیر قابل توجه ای در بهبود صفات مذکور داشت بنحوی که بیشترین مقدار محتوای کلروفیل برگ در مرحله رزت، ساقه دهی، خورجین دهی به ترتیب 65/14، 53/86، 59/78 و بشیترین ارتفاع شاخه دهی 34/88 سانتی متر به دست آمد. بنابراین مصرف توأم کودهای ریز مغذی و بیولوژیک می تواند تأثیر بسزایی در بهبود خصوصیات مورفولوژیک کلزا داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آهن ، تیوباسیلوس ، روی ، کلزا ، نیتروکارا