بررسی بازارهای محلی در روستاهای استان مازندران

موضوع تحقیق بررسی بازارهای محلی روستائی دراستان مازندران می باشد مسأله اساسی شناسایی و شناخت ویژگی این بازارها و چگونگی ساماندهی و اثر بخشی بیشتر این گونه مکان ها بر وضعیت معیشتی و اقتصادی روستائیان بوده است.هدف اصلی این تحقیق ، بررسی بازارهای محلی از نظر فروشندگان و خریداران می باشد . در این بررسی از روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی (survey) بهره گرفته شده است . جامعه آماری شامل کلیه مراجعین به بازار (خریداران و فروشندگان) بوده که در سطح ۳۰ روستا در استان برگزار میگردد. نتایج تحقیق نشان می دهد بیش از پانزده نوع از واحدهای عرضه کالا و اجناس در بازارهای روستائی مشغول فعالیت هستند میانگین تقریبی درآمد ماهیانه فروشندگان از محل فروش کالا و اجناس در بازارهای محلی حدود ۵۳۰ هزار تومان بوده است . فصل ها و ماه های مناسب برای فروش کالا و اجناس به ترتیب پائیز (مهر و آبان) ، تابستان ( شهریور) ،زمستان (اسفند ) وبهار (خرداد)اعلام شده است کم شدن کار کشاورزی در فصول پائیز و زمستان ، شروع مدارس در ماه آخر تابستان و اوایل پائیز ،آغاز سال جدید، از عوامل مؤثر در این امر بوده اند . تنها ۲۱ درصد از خریداران محصولات تولیدی خود را به کاسبهای بازار محلی فروخته و یا در برخی موارد خود رأسا به فروش آن اقدام می نمودند . علل خرید کالا از بازار محلی ، ارزانی کالا و جور بودن اجناس ، نداشتن هزینه حمل و نقل ، نزدیکی به محل زندگی و کار عنوان شده است . تنوع کالا و قیمت تقریبا مناسب آن در بازارهای محلی از عمده تفاوت های آن با بازار شهری یا مغازه های روستا عنوان شده بود که بیش از ۹۰ درصد چنین عقیده ای داشتند.